Ο «μίστερ» εξελίσσεται...

Σήμερα συμπληρώνει 874 ημέρες στον απαιτητικότατο πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Ζινεντίν Ζιντάν είναι ο πιο...
πολυνίκης τεχνικός στην ιστορία των «μερένγκες» τα τελευταία 50 χρόνια με οκτώ τρόπαια, μεταξύ των οποίων τα τελευταία δύο Τσάμπιονς Λιγκ και το περσινό πρωτάθλημα της Πριμέρα Ντιβισιόν.

Τώρα ευελπιστεί να γίνει o πρώτος τεχνικός στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου που οδηγεί τους παίκτες του σε τρεις διαδοχικές κατακτήσεις του Τσάμπιονς Λιγκ/Κυπέλλου Πρωταθλητριών.

Κι αυτό, γιατί στα μεγάλα σερί της Ρεάλ Μαδρίτης (1956-1960), του Αγιαξ (1971-73) και της Μπάγερν Μονάχου (1974-76), η επιτυχία είχε πολλούς... πατεράδες και κανένας προπονητής δεν κατάφερε να σηκώσει το τρόπαιο περισσότερες από δύο σερί φορές.

Ολα αυτά συμβαίνουν στην παρθενική –κυριολεκτικά– θητεία του ως πρώτου προπονητή ανδρικής ομάδας, μετά το μέτριο πέρασμά του από την ομάδα νέων του μαδριλένικου συλλόγου.

Ομως ο 46χρονος Γάλλος κόουτς απέχει πια παρασάγγας από τον άγουρο τεχνικό που είχε κληθεί εκτάκτως στις 4 Ιανουαρίου 2016 για να σώσει ό,τι είχε απομείνει από τη σύγκρουση του Ράφα Μπενίτεθ με τα «βαρέα βάρη» των αποδυτηρίων.

Δεν έχει αλλάξει στην καθημερινότητά του, ούτε στις συνήθειές του. Αρκεί να τον δει κανείς στις προπονήσεις να στρώνει την μπάλα με πάσες ακριβείας στους παίκτες του για να εξασκήσουν τα τελειώματά τους, να τους μιλάει στον καθένα ξεχωριστά για το τι θέλει ή να τους κάνει ιδιαίτερα μαθήματα στο γήπεδο 3 του προπονητικού κέντρου στο Βαλδεμπέμπας, ώστε να εμπιστεύονται τυφλά τη δική του δουλειά...

Παραμένει πολύ εργατικός, επίμονος στις λεπτομέρειες, παραχωρεί ευλαβικά τα φώτα της δημοσιότητας στους ποδοσφαιριστές του και αποτελεί το καλύτερο στήριγμά τους.

Πού εντοπίζεται λοιπόν η αλλαγή στον Ζινεντίν Ζιντάν; Στις αποφάσεις που παίρνει, απελευθερωμένος πια από στεγανά.

Πριν από δύο χρόνια, όταν διαδέχθηκε τον Μπενίτεθ, επέμεινε στο BBC και οι Κριστιάνο Ρονάλντο, Γκάρεθ Μπέιλ και Καρίμ Μπενζεμά δεν έβγαιναν από την ενδεκάδα ούτε με... πραξικόπημα. Και έτσι πήγε η ομάδα έως τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στο Μιλάνο.

Εναν χρόνο αργότερα, ο Μπέιλ δεν ήταν βασικός στον τελικό της διοργάνωσης που διεξαγόταν στη γενέτειρά του, το Κάρντιφ.

Η απουσία του, σε συνδυασμό με την παρουσία του Ισκο, ήταν ένδειξη ότι ο Ζιντάν πλέον ωρίμαζε προπονητικά και ότι αποκτούσε ολοένα και περισσότερη πυγμή μέσα στα αποδυτήρια.

Με τον Μπενζεμά ήταν αρχικά πιο ανεκτικός, αλλά όταν πια έφτασε η φάση των φετινών προημιτελικών, δεν τον έβαλε ούτε λεπτό στο Τορίνο κατά της Γιουβέντους. Ενας συναγερμός που απέδωσε τα μέγιστα, καθώς ο Γάλλος επιθετικός ήταν κομβικός στην επίτευξη της πρόκρισης επί της Μπάγερν Μονάχου στα ημιτελικά.

Οι αλλαγές και προσαρμογές της επιθετικής γραμμής της Ρεάλ Μαδρίτης μαρτυρούν όχι ότι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη του οι Μπέιλ και Μπενζεμά, αλλά ότι η πίστη του Ζιντάν στις δικές του προπονητικές δυνατότητες είναι πλέον ανοδική.

Ανοιξε τον δρόμο στους Ισκο, Μάρκο Ασένσιο και Λούκας Βάθκεθ, γιατί το ταλέντο τους δεν μπορεί να... περιοριστεί στον πάγκο. Αλλά και επειδή το ποδοσφαιρικό τους προφίλ τού επιτρέπει να ξεκολλήσει από το 4-3-3 του BBC, να δοκιμάσει κι άλλα τακτικά συστήματα, να δώσει ευκαιρίες και σε παίκτες πιο ικανούς να επιτίθενται αλλά ταυτόχρονα να μην παραμελούν τα αμυντικά τους καθήκοντα...

Ο Ζιντάν πήρε ακόμα περισσότερους πόντους όσον αφορά τις ηγετικές του ικανότητες, όταν η Ρεάλ Μαδρίτης αντιμετώπισε κρίση.

Τότε που βγήκε εκτός κούρσας για το φετινό πρωτάθλημα Ισπανίας πριν καν φύγει το 2017 και αποκλείστηκε από το Κόπα δελ Ρέι με ήττα μέσα στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» από τη Λεγανές.

Δεν υπάρχει τίποτε δυσκολότερο στο ποδόσφαιρο από το να βγαίνει κανείς ισχυρότερος μέσα από τις δυσκολίες. Το κατάφερε όμως ο Γάλλος τεχνικός – και μάλιστα σε μια χρονιά που όλοι οι παίκτες του, με το μυαλό στο Παγκόσμιο Κύπελλο, απαιτούσαν περισσότερα λεπτά συμμετοχής.

Πήρε σημαντικότατες αποφάσεις. Κατ’ αρχάς, έριξε όλο το βάρος στο Τσάμπιονς Λιγκ και ουσιαστικά στηρίχθηκε σε 15-16 παίκτες, εξετάζοντας όλες τις τακτικές εναλλακτικές που του προσέφεραν.

Στον «αγώνα της χρονιάς», στο Παρίσι, παρέταξε στην αρχική ενδεκάδα τους «Διόσκουρους» Μάρκο Ασένσιο και Λούκας Βάθκεθ και αυτοί ουσιαστικά του έδωσαν τη νίκη.

Στο Τορίνο, έβαλε τον Ισκο σε ρόλο επιτελικού μέσου. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο, που υπακούει τυφλά στο πρόγραμμα fitness και ροτέισιον του προπονητή του, βρίσκεται πάλι σε φουλ φόρμα, ενώ οι Μπέιλ και Μπενζεμά, που κάθισαν στον πάγκο περισσότερο από όσο φαντάζονταν λόγω του στάτους τους, είναι και αυτοί σε εκπληκτική κατάσταση τώρα, λίγες ώρες πριν από τον τελικό...

Πολλές αποφάσεις σε μικρό χρονικό διάστημα, από έναν προπονητή που απέκτησε τα γαλόνια του μέσα από τις επιτυχίες, αλλά δυνάμωσε πραγματικά στον νέο του ρόλο μέσα από τις αντιξοότητες της φετινής σεζόν.

Τότε κατάφερε να διατηρήσει το οικογενειακό κλίμα μέσα στα αποδυτήρια και παράλληλα εμπιστεύθηκε το ένστικτο που τον είχε καταστήσει έναν από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της Ιστορίας.

Ειδικά στους αγώνες με την Παρί Σεν Ζερμέν, που θα έκριναν όλη τη χρονιά, ψήφισε αξιοκρατικά και όχι αριστοκρατικά. Και τώρα βρίσκεται στον τρίτο σερί τελικό του...

«Είμαστε περήφανοι που ο Ζιντάν καθοδηγεί αυτό το “καράβι”. Βρίσκεται λίγα χρόνια στους πάγκους, αλλά έχει κλείσει πολλά στόματα», δήλωσε ο αρχηγός Σέρχιο Ράμος, ενώ ο Νάτσο πρόσθεσε: «Οφείλουμε την παρουσία μας στον τελικό στον Ζιντάν. Ηταν στο πλευρό μας σε όλη τη σεζόν, δεν άλλαξε ποτέ τη συμπεριφορά του, δεν έχασε την ηρεμία του ούτε στις χειρότερες στιγμές».



Ο ίδιος υποστηρίζει ότι «από το «Σαν Σίρο» (σ.σ.: τελικός Τσάμπιονς Λιγκ του 2016 απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης) έως σήμερα έχω βελτιωθεί λίγο, τουλάχιστον έτσι πιστεύω. Αυτό είναι αναπόφευκτο, καθώς ασχολούμαι σε καθημερινή βάση με τη μεγάλη μου λατρεία και είμαι τυχερός επειδή πληρώνομαι για να κάνω αυτό που αγαπάω. Οσο προπονώ τόσο θα βελτιώνομαι, ειδικά από τη στιγμή που έχω μια τέτοια ομάδα στα χέρια μου. Δεν είμαι ο καλύτερος προπονητής, ούτε ο καλύτερος σε τακτικά ζητήματα – δεν το λέω μόνο εγώ, αλλά κι εσείς», είπε την Τρίτη κλείνοντας το μάτι στους δημοσιογράφους.

«Ομως δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει το πάθος και τον ενθουσιασμό μου μπροστά στην προοπτική ενός νέου επιτεύγματος»...

Οταν τον ρώτησαν αν η Λίβερπουλ της 11χρονης απουσίας από τους τελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ έχει μεγαλύτερη δίψα για το τρόπαιο απ’ ό,τι η... κορεσμένη «βασίλισσα», ο Ζιντάν ήταν πιο κάθετος από ποτέ: «Αυτό είναι ανήκουστο. Είμαστε η Ρεάλ Μαδρίτης και πάντα θα θέλουμε περισσότερα, δύο στη σειρά, τρία στη σειρά... Αυτό είναι το χαρακτηριστικό μας και θα το δείτε και στο Κίεβο».

Γκάρεθ Μπέιλ: Οι πλανήτες ευθυγραμμίστηκαν



Ο Γκάρεθ Μπέιλ ανήκει σε μια ξεχωριστή κατηγορία παικτών, που κανείς ποτέ δεν γνωρίζει αν είναι καλά, μέτρια ή... χάλια.

Μερικές φορές είναι τόσο καλός που μοιάζει τέλειος, αλλά τότε ακριβώς ξεκινούν τα προβλήματα.

Οι φορές αυτές είναι σπάνιες. Πιο συχνές είναι οι περιπτώσεις που διαψεύδει τις προσδοκίες. Και τελικά, πέντε χρόνια μετά την άφιξή του στη Μαδρίτη έχει αποκτήσει την ταμπέλα του «πολλά υποσχόμενου, αλλά...», ενώ όλα δείχνουν ότι έχει μπει και στη λίστα των «προς πώληση» στην καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο.

Ενώ στην Τότεναμ είχε δείξει ηγετικές ικανότητες, στη Ρεάλ δεν κατάφερε να τις εκδηλώσει, ίσως λόγω των πολλών έντονων χαρακτήρων στα αποδυτήρια.

Επιπλέον, οι απανωτοί του τραυματισμοί τον έχουν καταστήσει εσωστρεφή, ανήσυχο, προβληματισμένο για την αδυναμία του σώματός του να ανταποκριθεί στις συνθήκες πρωταθλητισμού. Και αυτό έχει αρνητικές συνέπειες στην ενέργεια και την αυτοπεποίθησή του.

Γι’ αυτό και έμεινε σε δεύτερο πλάνο στα μεγάλα ματς της φετινής σεζόν. Ξεκίνησε στον πάγκο σε πέντε από τους έξι νοκ άουτ αγώνες με Παρί Σεν Ζερμέν, Γιουβέντους και Μπάγερν Μονάχου και αγωνίστηκε μόνο στα 45 πρώτα λεπτά της –παραλίγο καταστροφικής– εντός έδρας ήττας με 3-1 από τους «μπιανκονέρι».

Ομως από καιρού εις καιρόν, σε κάποιο φωτεινό διάλειμμα, ο Ουαλός ανανεώνει τις υποσχέσεις που ώθησαν τον Φλορεντίνο Πέρεθ να τον καταστήσει την ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου.

Οπως τώρα! Οι... πλανήτες φαίνονται ευθυγραμμισμένοι, όπως τους χρειάζεται ο Μπέιλ για να αποδώσει τα μέγιστα.

Ξαναβρήκε τη θέση του στην ενδεκάδα στους τελευταίους αγώνες της Πριμέρα Ντιβισιόν, έχει πετύχει γκολάρες και η εικόνα του με και χωρίς την μπάλα είναι εντυπωσιακή. Μάλιστα κατάφερε να φτάσει τα 16 τέρματα, τη δεύτερη καλύτερη συγκομιδή του στην πενταετία της παρουσίας του στη Ρεάλ Μαδρίτης.

Δείχνει κάτι παραπάνω από έτοιμος για να ξεκινήσει στον αυριανό τελικό με τη Λίβερπουλ.

Οπως τόνισε και ο Ντάνι Καρβαχάλ, «ο Γκάρεθ βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εκπληκτική φόρμα, σκοράρει, βοηθάει, προσδίδει δύναμη, ταχύτητα στην ομάδα. Σίγουρα έχει βάλει... δύσκολα στον προπονητή μας για το πώς θα παρατάξει την επίθεση το βράδυ του Σαββάτου».

Κέιλορ Νάβας: Ο "αόρατος" τερματοφύλακας 



Οι παίκτες της Μπάγερν Μονάχου έφυγαν από το «Σαντιάγο Μπερναμπέου» με την πικρία ότι στους δύο ημιτελικούς με τη Ρεάλ Μαδρίτης ήταν ανώτεροι.

Τότε, γιατί δεν προκρίθηκαν στον τελικό; Επειδή, όπως είπε ο Γιούργκεν Κλοπ, η Ρεάλ μετέτρεπε σε γκολ τις ευκαιρίες της. Ενώ η Μπάγερν έκανε μόνο ευκαιρίες...


Κύριος «υπεύθυνος» για το πάθημα των Βαυαρών ήταν ο Κέιλορ Νάβας, ο αιώνια ευρισκόμενος στο εδώλιο του κατηγορουμένου όταν η «βασίλισσα» δέχεται γκολ.

Αντίστοιχα γίνεται ο «αόρατος τερματοφύλακας» όταν κάνει μεγάλες εμφανίσεις – θεωρείται δεδομένος. Και, όμως, θα έπρεπε να του έχουν στήσει ένα μικρό άγαλμα έξω από το μαδριλένικο αμφιθέατρο.

Τα τελευταία τρία χρόνια, ο Κοσταρικανός πορτιέρε έχει κάνει τεράστιες επεμβάσεις σε κρίσιμες φάσεις για τη Ρεάλ Μαδρίτης και είναι πρωταγωνιστής των ευρωπαϊκών της θριάμβων.

Τα ελάχιστα λάθη του μεγεθύνονται στον Τύπο και με το παραμικρό τίθεται σε λειτουργία αυτή η περίεργη διαδικασία της εξεύρεσης διαδόχων του, ένα γαϊτανάκι στο οποίο γίνεται... refresh κάθε εβδομάδα: Νταβίδ ντε Χέα, Τιμπό Κουρτουά, Κέπα, Αλισον Μπέκερ.

Συγκαταλέγεται μεταξύ των τερματοφυλάκων που δέχονται τα περισσότερα σουτ στο ισπανικό πρωτάθλημα – ένδειξη της άμυνας με τα... μάτια που συχνά παίζει η Ρεάλ Μαδρίτης.

Και όμως αντιμετωπίζει την πίεση με υπομονή, διατηρώντας την αυτοσυγκέντρωσή του και συνεχίζοντας τις υψηλού επιπέδου εμφανίσεις του.

Μάλιστα, με κάθε ευκαιρία μιλάει κολακευτικά για τους αμυντικούς της ομάδας του, όπως έκανε και αυτή την εβδομάδα, λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τον τελικό του Κιέβου: «Γνωρίζουμε πολύ καλά τη Λίβερπουλ, τι ομάδα είναι, τους επιθετικούς της που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Ομως εγώ διαθέτω την καλύτερη άμυνα του κόσμου μπροστά μου και εμπιστεύομαι απόλυτα τους συμπαίκτες μου».

Περιέγραψε επίσης πώς θα αισθανθεί αύριο στο «Ολιμπίνσκι», έχοντας την εμπειρία των προηγούμενων ετών: «Πριν από τον αγώνα είναι φυσιολογικό να αισθάνεται κανείς “πεταλούδες” στο στομάχι, όμως όταν βγαίνουμε για την προθέρμανση όλα αυτά σταματούν. Ξεκινάει η δράση και δεν σκεφτόμαστε τίποτε άλλο!».

efsyn.gr