Ο Πέτρος Κωστόπουλος έριξε το δόλωμα και τα ανώνυμα σμήνη των σόσιαλ, αλλά και τα επώνυμα του Τύπου, έπεσαν να το καταβροχθίσουν. Η μέθοδος είναι δοκιμασμένη. Ο Κωστόπουλος πέταξε την...ατάκα για το ξεβλάχισμα των Ελλήνων και μετά περίμενε να ακούσει τον σάλαγο αυτών που παρέμειναν βλάχοι παρά την εκπαίδευση που τους παρείχε.
Το κροτάλισμα των πληκτρολογίων ήρθε με νομοτελειακή βεβαιότητα. Πολύς θόρυβος για μια επί της ουσίας ανούσια δήλωση. Ο Κωστόπουλος είναι, τουλάχιστον, έξυπνος άνθρωπος. Ήξερε ότι τα λόγια του θα σήκωναν κουρνιαχτό. Με τον ίδιο τρόπο λειτούργησε κάποιες φορές και στα χρόνια της μιντιακής βασιλείας του. Με κινήσεις εντυπωσιασμού που εξυπηρετούσαν το (καλοδουλεμένο πάντως) εκδοτικό υλικό του. Με λέξεις, φωτογραφίες, ατάκες, δημοσιεύματα, ιδέες που προκαλούσαν.
Θυμάμαι τη δεκαετία τού '90 που μια περίεργη φήμη σάρωνε τα δημοσιογραφικά γραφεία, τα τρέντικα στέκια και τις ξεβλαχισμένες συντροφιές. Μια φήμη που έλεγε ότι ο Κωστόπουλος είχε φύγει στην Αμερική για να γλιτώσει από τις απειλές ενός πανίσχυρου επιχειρηματία, με τη σύζυγο του οποίου ο εκδότης είχε συνάψει σχέση. Πράγματι ο Κωστόπουλος βρισκόταν τότε στην Αμερική, και όχι για ολιγοήμερο διάστημα. Αλλά όλα τα άλλα αποτελούσαν, πιθανότητα, κιτρινορόζ κουτσομπολιό στο οποίο απάντησε ο ίδιος με ένα προκλητικό εξώφυλλο στο περιοδικό του (δεν θυμάμαι αν επρόκειτο για το Κλικ ή το Nitro). Ήταν μια ολόσωμη φωτογραφία του που τον εικόνιζε όρθιο να δείχνει (ή να πιάνει) τα γεννητικά του όργανα! Φυσικά, έγινε ο κακός χαμός και το περιοδικό έκανε ό,τι στις περισσότερες εκδόσεις του: ξεπούλησε.
Ο Πέτρος Κωστόπουλος άνοιξε νέους δρόμους στον Τύπο, άσχετα με το πού οδηγούσαν. Οι περιοδικές εκδόσεις πριν από αυτόν είχαν μετακινηθεί από το Ρομάντσο και τον Οικογενειακό Θησαυρό στον εκμοντερνισμένο Ταχυδρόμο τού ΔΟΛ με τις κοσμοπολίτικες στήλες του Ζάχου Χατζηφωτίου. Με τον Κωστόπουλο ο περιοδικός Τύπος έκανε άλμα και προσγειώθηκε στην κουλτούρα ενός νέου κόσμου, πολύχρομου, θορυβώδους, μοδάτου, σεξιστικού, χλιδάτου -κάποιες φορές ΚΑΙ χυδαίου με λεξιλόγιο που ξέφευγε. Και μαζί έφτιαξε μια γενιά δημοσιογράφων και καλοπληρωμένων στελεχών που εξαργύρωναν με υψηλές αμοιβές τα όσα έμαθαν στο «Κωστοπουλέικο».
Ο Κωστόπουλος μίλησε στους «βλάχους» Έλληνες με μια άγνωστη ώς τότε ορολογία και με έναν δημοσιογραφικό τρόπο που άρεσε σε ένα συγκεκριμένο κοινό. Δημιούργησε σχολή. Όχι απαραιτήτως υψηλού επιπέδου, αλλά σίγουρα «σχολή». Η οποία αντιγράφηκε, αναπαράχθηκε, εξαπλώθηκε. Φυσικά, η δημοσιογραφία δεν του χρωστάει γι αυτό. Μεμονωμένα, πάντως, πολλοί του χρωστάνε προσωπικά. Δημοσιογράφοι, ηθοποιοί, τραγουδιστές, σκυλάδες, πολιτικοί. Και ειδικά, του χρωστάνε οι «κωστοπουλίτσες» και οι «κωστοπουλίτσοι» που, όπως γράφει με έκπληξη η Πέπη Ραγκούση στο ptotagon.gr «τις τελευταίες ώρες ξεσκίζουν τον Κωστόπουλο».
Το κάνουν, λέω εγώ, προφανώς επειδή έχει κατέβει από τον θρόνο που προσκυνούσαν. Κάποιοι από αυτούς είναι απόφοιτοι, ή ευεργετηθέντες, της Σχολής Κωστόπουλου.
harddog-sport.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου