Ευρώπη μόνη... ψάχνει!..

Το εκκρεμές του πολιτικού σκηνικού ταλαντεύτηκε επικίνδυνα. Το 2016 ήταν η χρονιά του θυμού, που εκφρά­στηκε κυρίως μέσω του ευρωσκεπτικισμού. Ο...
άνεμος μιας επικείμενης διάλυσης έδειχνε να σαρώνει την Ευ­ρώπη και να κλονίζει όσο ποτέ άλλοτε την Ε.Ε. Η άνοδος της Λεπέν εν όψει των γαλλικών εκλογών και το Brexit, με πρωτεργάτη τον Φάρατζ, προμήνυαν σεισμικές δονήσεις για το 2017.

Βρετανία, Γαλλία και Ιταλία, όμως, αντέδρασαν με διαφορετικό τρόπο. Κάτι που φαίνεται από τη νέα άνετη ε­κλογική επικράτηση του Μακρόν, τα «θολά» αποτελέσματα της κάλπης στη Βρετανία, αλλά και την πτώση του Γκρίλο στις ιταλικές δη­μοτικές εκλογές της Κυριακής. Είναι ολοφάνερο ότι η γερμανοκρατούμενη Ευρώπη αναζητά α­πεγνωσμένα προσανατολισμό και νέα πυξίδα για να ξεφύγει από την εσωστρέφεια. Ακόμα και η δυναμική από την επικράτηση Μακρόν, πά­ντως, δεν φαίνεται να φιλοδοξεί κάτι περισσό­τερο από το να κάνει την Ευρώπη «λιγότερο γερμανοκεντρική»...

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Βασίλη Γαλούπη, πατήστε εδώ