14.3.16

Το αδελφάτο των φασισταριών...

Το αδελφάτο των φασισταριών - Media

Από το «Ζήτω για τους Μελανοχίτωνες» μέχρι τον «συναισθηματικό εκβιασμό» απελπισμένων μεταναστών που «κραδαίνουν τα μικροσκοπικά βρέφη τους μπροστά σε λεπιδοφόρους συρμάτινους...
φράχτες για να μπουν στην Ευρώπη» έχουν περάσει περίπου 80 χρόνια. Παρ’ όλα αυτά η δεύτερη στις προτιμήσεις των Βρετανών εφημερίδα δεν έχει καταφέρει να αποτινάξει τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία από το DNA της.

«Παιδί» του μεγιστάνα του Τύπου λόρδου Rothermere, η «Daily Mail» υποστήριξε το φασιστικό κίνημα του τέως Εργατικού Βρετανού βουλευτή Όσβαλντ Έρναλντ Μόσλεϊ, που δημιούργησε το κόμμα της Βρετανικής Ένωσης Φασιστών.



Ως στενός φίλος των Χίτλερ και Μουσολίνι, ο Rothermere έκανε την «Daily Mail» φερέφωνο της ναζιστικής προπαγάνδας. Επαίνεσε τα επιτεύγματα του ναζιστικού καθεστώτος και προέβλεψε πως τα όποια «μικρά, ατομικά, παραπτώματα» ναζιστών δεν συγκρίνονται με τα «τεράστια οφέλη που το νέο καθεστώς έχει ήδη προσφέρει στη Γερμανία». Σε άρθρο του με τίτλο «Ζήτω για τους Μελανοχίτωνες», το 1934, ο Rothermere προέτρεψε τους νεαρούς Βρετανούς να ενταχθούν στη Βρετανική Ένωση Φασιστών του Μόσλεϊ, δημοσιεύοντας παράλληλα τη διεύθυνση των γραφείων της. Κάποιοι υποστηρίζουν πως ο Rothermere σταμάτησε απότομα να υποστηρίζει τον Μόσλεϊ όταν απειλήθηκε από Εβραίους επιχειρηματίες με διακοπή της διαφήμισης σε περίπτωση που συνέχιζε να στηρίζει το αντισημιτικό κόμμα. Αυτό βέβαια δεν πτόησε την εφημερίδα να χαρακτηρίσει «πρόβλημα» την άφιξη Εβραίων προσφύγων από τη ναζιστική Γερμανία.

Οι ξυπόλητοι…

Η εφημερίδα – που το 2015 είχε ενάμιση εκατομμύριο περισσότερους αναγνώστες από τον «Guardian» – το καλοκαίρι που πέρασε ξεπέρασε τον εαυτό της. Ενώ εκατοντάδες πρόσφυγες έχαναν τη ζωή τους στο Αιγαίο στην προσπάθειά τους να σωθούν από έναν άνισο πόλεμο, η «Daily Mail» αφιέρωνε εκτενές ρεπορτάζ στην κόλαση των Βρετανών ταξιδιωτών που δεν μπορούσαν να ησυχάσουν στις διακοπές τους επειδή «μετανάστες από τη Συρία και το Αφγανιστάν» είχαν «μετατρέψει την Κω – ένα εξαιρετικά δημοφιλές ελληνικό νησί, λόγω των οικονομικών ταξιδιωτικών πακέτων του – σε ένα “αηδιαστικό κολαστήριο”».

Μιλώντας με απαξία για «ξυπόλητα νήπια με βρόμικα ρούχα (που) παίζουν στους δρόμους δίπλα από άνδρες με μουστάκια που ατενίζουν τη θάλασσα κάνοντας σχέδια για τα επόμενα στάδια του ταξιδιού τους στην Αθήνα και την υπόλοιπη Ευρώπη, ίσως ακόμα και στη Βρετανία», η «Daily Mail» «είδε» μεν τους «δεκάδες μετανάστες που κοιμούνται σε κούτες, ανάμεσα σε σωρούς σκουπιδιών», αλλά αποκλειστικά ως ενόχληση για την ηρεμία «(…) των τουριστών που χαλαρώνουν απολαμβάνοντας τον ήλιο στις ξαπλώστρες».

«Καλημέρα Ειδομένη»

Το ρεπορτάζ με τις ρατσιστικές αναφορές προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων. Δεν πτόησε ωστόσο την εφημερίδα, που συνέχισε το ρατσιστικό της παραλήρημα από τα ελληνοσκοπιανά σύνορα, γράφοντας με πηχυαίο τίτλο στην ηλεκτρονική της έκδοση ότι απελπισμένοι μετανάστες χρησιμοποιούν τα μωρά τους (τη λέξη μωρά με κεφαλαία) για να εκβιάσουν την είσοδό τους στην Ευρώπη. Το συγκεκριμένο ρεπορτάζ συνοδεύεται μάλιστα από τις φωτογραφίες ενός μικρού παιδιού και ενός βρέφους, μόλις λίγων ημερών, που κλαίει γοερά στην αγκαλιά του πατέρα του.

Είναι μόλις δύο από τα εκατοντάδες παιδιά που περιμένουν μέρες ολόκληρες – με ή χωρίς τους γονείς τους – στην Ειδομένη, μέσα στο κρύο και την υγρασία, να ανοίξουν τα σύνορα. Ίσως αυτά τα δύο ενόχλησαν τον Γερμανό φωτορεπόρτερ Phillipp Breu, που με περίσσια ειλικρίνεια έγραψε στον λογαριασμό του στο Twitter: «Καλημέρα από την Ειδομένη. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ενοχλητικό από ένα τσούρμο παιδιά να στριγγλίζουν με μεγάλη ένταση στις επτά το πρωί. Ούτε καν το κρύο!». Ο ίδιος είχε ενοχληθεί και από όσους είναι άρρωστοι και βήχουν. «Πολλοί άνθρωποι στην Ειδομένη είναι άρρωστοι και έχουν βήχα. Μπορείς να το ακούσεις με ευκολία πριν κοιμηθείς ή νωρίς το πρωί» είχε γράψει χαρακτηριστικά σε προηγούμενη ανάρτησή του.

Όταν άλλος χρήστης του Twitter του έγραψε: «Φαντάζομαι πως για τα παιδιά η όλη κατάσταση εκεί είναι ακόμη πιο ενοχλητική», εκείνος συνέχισε τον χαβά του απαντώντας: «Προφανώς, αλλά τα ουρλιαχτά ποτέ δεν βοήθησαν»! Τελικά, μετά την πληθώρα αντιδράσεων στο Twitter, ο Γερμανός φωτορεπόρτερ ζήτησε συγγνώμη. Αν και διέγραψε τα δύο επίμαχα tweets ο Breu απέκτησε στις συνειδήσεις των περισσότερων ανθρώπων μια θέση δίπλα στην Πέτρα Λάζλο, την Ουγγαρέζα εικονολήπτρια του καναλιού N1TV η οποία απαθανατίστηκε να κλοτσά ένα μικρό κορίτσι και στη συνέχεια να βάζει τρικλοποδιά σε έναν πρόσφυγα που έτρεχε με ένα παιδί στην αγκαλιά.

Η Λάζλο – η οποία απολύθηκε αμέσως μετά τη διεθνή κατακραυγή – είχε δηλώσει αρχικά πως «ούτε ρατσίστρια που κλοτσά παιδιά, ούτε άκαρδη» είναι. Με επιστολή της σε τοπική εφημερίδα, η ίδια ζήτησε από τη διεθνή κοινότητα να τη συγχωρήσει και δικαιολόγησε τα αδικαιολόγητα λέγοντας πως ένιωσε απειλή όταν είδε τους πρόσφυγες να τρέχουν και προστάτεψε τον εαυτό της.

«(…) Σκέφτηκα ότι δεχόμουν επίθεση και όφειλα να προστατέψω τον εαυτό μου. Είναι δύσκολο να πάρεις τις σωστές αποφάσεις όταν είσαι σε πανικό» ανέφερε χαρακτηριστικά, δηλώνοντας πρόθυμη να αναλάβει την ευθύνη των πράξεών της: «Δεν αξίζω το πολιτικό κυνήγι μαγισσών εναντίον μου, ούτε τις απειλές θανάτου. Είμαι απλά μια άνεργη μητέρα δύο παιδιών που έκανε λάθος επιλογές. Λυπάμαι πάρα πολύ» έγραψε.

Η Λάζλο, η οποία δικάζεται για βιαιοπραγία κατά προσφύγων, παρά τη δημόσια απολογία της, εμφανίστηκε αμετανόητη στην προσωπική της σελίδα στο Facebook προειδοποιώντας με μήνυση τον άνθρωπο τον οποίο κλότσησε και το μέσο κοινωνικής δικτύωσης που δεν «κατέβασε» της σελίδες που είχαν δημιουργηθεί εναντίον της.

Η εικονολήπτρια που «δεν είναι ρατσίστρια» ανέβασε στο προφίλ της μια φωτογραφία που απεικονίζει μια οικογένεια προσφύγων με το σύνθημα «Πρόσφυγες μην έρχεστε!» και απαγορευτικό, ενώ χαιρέτισε με «Heil» τους συμπατριώτες της. «Μέχρι χθες είχα λάβει περισσότερα από 1.500 μηνύματα μίσους, το 90% προερχόταν από μουσουλμάνους οι οποίοι υποστηρίζονται από τον ISIS. Επίσης, όμως, είναι πολύ ενδιαφέρον ότι 0% μηνύματα έλαβα από τη χώρα μου. Έχω μία ολόκληρη χώρα μαζί μου. Σε ευχαριστώ Ουγγαρία. HEIL» ανέφερε στο μήνυμά της.

Το Ποντίκι

Δεν υπάρχουν σχόλια: