6.6.15

O Δούρειος Ίππος των πολυεθνικών...


Ενόσω η προσοχή όλων είναι στραμμένη στις διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με τους «θεσμούς», μία άλλη σειρά διαπραγματεύσεων διαδραματίζεται κάτω από άκρα μυστικότητα στην Ευρώπη. Πρόκειται για...

διαπραγματεύσεις οι οποίες δεν απειλούν την ελληνική οικονομία στο άμεσο μέλλον, αλλά θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις αργότερα. Η Διατλαντική Συμφωνία για το Εμπόριο και τις Επενδύσεις (επί λέξει, η Συνεργασία Διατλαντικού Εμπορίου και Επενδύσεων, γνωστή με τα αρχικά TTIP) διαμορφώνεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις ΗΠΑ. Μία συμφωνία που αποτελεί τον Δούρειο Ίππο για την άνευ εμποδίων επέκταση των συμφερόντων των πολυεθνικών εταιρειών στην Ευρώπη.


Η ενημέρωση των πολιτών, του Ευρωκοινοβουλίου και των κρατικών κοινοβουλίων για τη Συμφωνία είναι υποτυπώδης, καλυμμένη από ένα προπέτασμα καπνού ότι οι συζητήσεις συνεχίζονται και οι τελικές προτάσεις δεν έχουν διαμορφωθεί. Φυσικά, όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Και πίσω από το προπέτασμα διαμορφώνονται προτάσεις που περιέχουν σημαντικές νομοθετικές παγίδες για τα δικαιώματα των κρατών-μελών της ΕΕ. Μία από τις πιο επικίνδυνες είναι αυτή που αφορά το διακανονισμό αντιδικιών μεταξύ κυβερνήσεων και πολυεθνικών εταιρειών. Οι οποίες, όταν θεωρούν ότι τα συμφέροντά τους θίγονται, θα μπορούν να διεκδικήσουν αποζημιώσεις από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις λόγω άνισης μεταχείρισης ή απώλειας κερδών. Η Συμφωνία θα επιτρέπει στις εταιρείες να παρακάμπτουν τα κρατικά δικαστήρια και να διεκδικούν αποζημιώσεις και την προστασία των επενδύσεών τους μέσω ενός ειδικού δικαστηρίου.

Ένα τυπικό παράδειγμα είναι όταν μία κυβέρνηση αποφασίσει να επανακρατικοποιήσει οργανισμούς ή υπηρεσίες που διαχειρίζονται πολυεθνικές εταιρείες. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι εταιρείες θα έχουν πρόσβαση στο ειδικό δικαστήριο για να απαιτήσουν, συνήθως υπέρογκες, αποζημιώσεις. Επιπλέον η Συμφωνία διευκολύνει κυβερνήσεις που στοχεύουν σε αποκρατικοποιήσεις: εκατοντάδες χιλιάδες Βρετανοί υπέγραψαν πέρυσι διαμαρτυρία κατά της Συμφωνίας, υποψιαζόμενοι ότι απειλούσε, μεταξύ άλλων, το βρετανικό Εθνικό Σύστημα Υγείας. 

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Μιχάλη Γιαννεσκή, ΕΔΩ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: