Το πείσμα των Ευρωπαίων δείχνει απλώς ότι οι άνθρωποι ουδεμία επαφή έχουν με το πολίτευμα της δημοκρατίας και τον...
πολιτισμό της Ευρώπης· πολιτισμό βασισμένο στον βαθύ ουμανισμό της, στον Διαφωτισμό και στα αιέν ζητούμενα της γαλλικής επανάστασης.
Οι ελίτ έχουν τοποθετήσει στις κυβερνήσεις των χωρών-μελών, έστω και μέσα από τη «δημοκρατική» διαδικασία των εκλογών, εκπροσώπους τάχα των λαών, που δεν είναι παρά ακραιφνείς υπηρέτες των εν λόγω ελίτ (και ως γνωστόν, οι ελίτ δεν ενδιαφέρονται για τα εθνικά θέματα και τη λαϊκή αξιοπρέπεια).
Τρέμουν στην ιδέα και μόνο ότι η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να αποκαλύψει το τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας που υπάρχει αυτή τη στιγμή στα «ισχυρά», «πολιτισμένα» ευρωπαϊκά κράτη.
Το ότι εξαντλούν όλον τους τον κυνισμό και επιδεικνύουν τέτοια χυδαιότητα απέναντι σε μια μικρή χώρα που θέλει να ορθοποδήσει, είναι απόδειξη θα ’λεγα αυτού του τρόμου τους μήπως γίνει κατανοητή από τους λαούς η δουλική τους σχέση προς τις ελίτ (και βεβαίως μήπως τυχόν χάσουν τα αδιανόητα για την πλέμπα προνόμιά τους).
Νομίζω στην επικοινωνιακή σφαίρα το ’χουν χάσει το παιχνίδι και θα όφειλαν να το αποδεχτούν αυτό οι τεχνικοί της πολιτικής και της δημοσιογραφίας. Θα όφειλαν επίσης να σέβονται τον υπουργό Οικονομικών και όχι να τον λοιδορούν (αριθμοτεχνικά, πάντα, οι δόλιοι), διότι ήταν αυτός που εκτίναξε το πρόβλημα του ελλείμματος δημοκρατίας στην Ευρώπη σ’ όλον -σχεδόν- τον πλανήτη.
Βεβαίως δεν περιμέναμε από Αδώνιδες και Βορίδηδες, Ψαριανούς και Θεοδωράκηδες να πουν καλό λόγο διότι, απλώς, δεν καταλαβαίνουν τίποτα άλλο, αυτοί και οι ομοίως σκεπτόμενοι, πάρεξ εξουσία και αναγνωρισιμότητα, κενοί όντες, όπως μαρτυρούν τα λεγόμενά τους, από ανθρωπισμό και συγχυσμένοι σε ό,τι αφορά τη δημοκρατικότητα στην οποία έπρεπε να μυούμεθα άπαντες...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Γιώργου Σταματόπουλου, πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου