Όποιος διαβάζει συχνά μια από τις μεγαλύτερες γερμανικές εφημερίδες ή ακούει ευκαιριακά το Γερμανό υπουργό Oικονομικών δεν μπορεί να ξεφύγει από το συμπέρασμα ότι...η Ελλάδα είναι ένα τεράστιο πρόβλημα για την Ευρωζώνη, ένα είδος μαύρης τρύπας, όπου τα χρήματά μας εξαφανίζονται ολοένα και ταχύτερα. “Όχι άλλα δισεκατομμύρια για τους άπληστους Έλληνες”, έβαλε τίτλο η Bild και ζητά από τους αναγνώστες της να υποστηρίξουν αυτήν την ανοησία.
“Η Bild ψεύδεται! Περισσότερη Αθήνα. Λιγότερο Bερολίνο”, αντικρούει η κριτικά διακείμενη προς τον καπιταλισμό κίνηση Blockupy. Δικαίως, σε τελευταία ανάλυση πάνω από 90% της λεγόμενης βοήθειας προς την Ελλάδα ρέει προς τον τραπεζικό τομέα. Οι “άπληστοι Έλληνες” είδαν ελάχιστα από αυτά. Εκεί έφτασε μόνο ένα γιγαντιαίο κύμα κοινωνικού χτυπήματος, φτωχοποίησης και κοινωνικής κατεδάφισης.
Η Ελλάδα είναι το λάθος μέρος για να αναζητηθούν τα προβλήματα της ευρωζώνης. Το κεντρικό πρόβλημα είναι η Γερμανία. Η Κομισιόν θέτει το πραγματικό πρόβλημα όταν σημειώνει στην πρόσφατη έκθεσή της : ”Τα διαρκή εμπορικά πλεονάσματα και οι μη ικανοποιητικές πολιτικές αντιδράσεις είναι ο αυξανόμενος, συστηματικός κίνδυνος για την Ευρωζώνη”.
Πραγματικά, το 2014 ήταν η τέταρτη συνεχόμενη χρονιά των αυξανόμενων εμπορικών πλεονασμάτων. Η Κομισιόν προειδοποιεί ότι το πλεόνασμα της Γερμανίας θα φτάσει μέχρι και το 8%. Αυτό θα ήταν το απόλυτο ρεκόρ και θα ήταν πολύ περισσότερο από το 6% το οποίο είναι το ανώτερο επιτρεπτό όριο. Πάνω σε αυτό το θέμα επαναλαμβάνεται διαρκώς από την κυβέρνηση : τα πλεονάσματα είναι αποτέλεσμα της επιτυχίας μας. Είμαστε οι νικητές. Δεν πρέπει να αλλάξουμε τίποτα εμείς, οι αδύναμοι πρέπει να αλλάξουν. Αυτοί με τα ελλείμματα.
Αυτό είναι για δύο λόγους ανόητο:
Πρώτον, τα πλεονάσματα δεν είναι συνέπεια της αποτελεσματικότητας, αλλά των χαμηλών μισθών και του κοινωνικού μας dumping. Το τίμημα γι αυτά τα πλεονάσματα είναι μεγάλο: το 2013 περισσότεροι από το 20% των Γερμανών επλήγησαν από τη φτώχεια και έχουμε τον δεύτερο χαμηλότερο μισθό σε ολόκληρη την Ε.Ε. Εκατομμύρια εργαζόμενοι κερδίζουν τόσο λίγα, ώστε να εξαρτώνται από το (προνοιακό) επίδομα HARTZ IV και το 70% των ανέργων πλήττεται από τη φτώχεια, δηλαδή περισσότεροι από κάθε άλλη χώρα της Ε.Ε. “Εμείς” δεν είμαστε οι νικητές σε καμιά περίπτωση.
Δεύτερον, είναι αδύνατον να μειώσουν οι “αδύναμοι” τα ελλείμματά τους, χωρίς οι “ισχυροί” να κάνουν το ίδιο με τα πλεονάσματά τους, αφού σε τελευταία ανάλυση όλα όσα εξάγονται πρέπει να εισαχθούν κάπου αλλού. Το άθροισμα πλεονασμάτων και ελλειμμάτων είναι πάντα μηδέν. Για να έχει λοιπόν η Ελλάδα λιγότερα ελλείμματα, θα πρέπει κάποιος άλλος να έχει μικρότερα πλεονάσματα. Η Γερμανία προσφέρεται για κάτι τέτοιο. Εν τω μεταξύ το 80% περίπου των συνολικών ευρω-πλεονασμάτων είναι της Γερμανίας.
Η μεγαλύτερη οικονομική ισορροπία και επομένως η μεγαλύτερη σταθερότητα στη νομισματική ένωση πρέπει να αρχίσει με την αλλαγή πορείας της Γερμανίας : μισθοί και συντάξεις πρέπει να αυξηθούν γενναία, έτσι ώστε να μεγαλώσει η εσωτερική ζήτηση και να αγοράζουμε οι ίδιοι γερμανικά προϊόντα αντί να πλημμυρίζουμε τις αγορές της νότιας Ευρώπης.
Χρειαζόμαστε επιπλέον επειγόντως περισσότερες δημόσιες επενδύσεις. Αλλά και το χαμηλό επίπεδο επενδύσεων της Γερμανίας επικρίνεται σωστά από την Κομισιόν. Το επίπεδο των επενδύσεων εδώ στη Γερμανία βρίσκεται χαμηλότερα από ό,τι στη δεκαετία του ΄90 και πολύ κάτω από τον μέσο όρο της ευρωζώνης. Αυτό μειώνει τη δυναμική της ανάπτυξης σημαντικά.
Δεν πρόκειται, επομένως, για κάποια μάχη διανομής “της Γερμανίας κατά της Ελλάδας”, όπως υπονοεί η καμπάνια της Bild. Πρόκειται για ένα αγώνα κατά της σωτηρίας των τραπεζών, της κοινωνικής κατεδάφισης και του ντάμπιγκ μισθών. Εδώ όπως και κει. Η αλληλεγγύη με την Ελλάδα ξεκινά με ένα συστηματικό αγώνα για υψηλότερους μισθούς και συντάξεις, για κοινωνική δικαιοσύνη στη Γερμανία!
* Ο Aλεξάντερ Ούλριχ είναι βουλευτής της αριστεράς (Die Linke) στο γερμανικό κοινοβούλιο. Είναι τακτικό μέλος και συντονιστής της επιτροπής για υποθέσεις της Ε.Ε. Από το 2009 είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος της αριστεράς.
πηγη left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου