Πολλά τα ενδιαφέροντα, αρκετά τα θετικά και οι αγαθές προθέσεις δεδομένες - γι’ αυτό ίσως προκαλεί μια κάποια έκπληξη (ή πάλι όχι...) ότι...
οι διαδικτυακές υπηρεσίες και δυνατότητες βρίσκονται εκεί, στο σχέδιο νόμου για τη «νέα» ΕΡΤ, μάλλον αμήχανα, σαν δεύτερη σκέψη, σαν να μην ξέρουμε τι ακριβώς να κάνουμε με αυτές... Για ακόμη μία φορά μοιάζει να υποτάσσονται στα δεσπόζοντα «ραδιοτηλεοπτικά» και «οπτικοακουστικά» μεγαθήρια του φορέα.
Κινδυνεύει έτσι να χαθεί μια εξαιρετική ευκαιρία για τη χειραφέτηση «του ίντερνετ», που λέμε, και την ανάδειξή του σε πρωτεύοντα δίαυλο επικοινωνίας και κυρίως διάδρασης με το κοινό, όπως θα ήταν αυτονόητο το έτος 2015 και όπως θα εμπλούτιζε κατά τον τρόπο αυτό σημαντικά τo παλμαρέ, το φάσμα των συνολικών, ξεχωριστών μέσων και υπηρεσιών που (θα) έχει στη διάθεσή της η ΕΡΤ.
Ομως το Διαδίκτυο, πέρα από την αυταπόδεικτη -έπειτα κι από την πείρα της περιόδου αυτοδιαχείρισης- αξία που έχει ως μηχανισμός (ανα)διασποράς περιεχομένου, εξελίσσεται σταθερά και παγκοσμίως πλέον στο κυρίαρχο μέσο - και όχι μόνο για τη διακίνηση του όποιου περιεχομένου πια, αλλά όλο και πιο συχνά στο μέσο για το οποίο εξ υπαρχής παράγεται, γι’ αυτό το ίδιο και μέσα από το ίδιο αυτό, περιεχόμενο, ιδέες και συναισθήματα ακόμη.
Παράβλεψη του ρόλου του και της δυναμικής του αυτής την σήμερον ημέρα, εκτός από αστεία βέβαια, μοιάζει και απαρχαιωμένη· δικαίωμα να γελάμε έχουμε, δικαίωμα να καταδικάσουμε στο γήρας εκ γενετής, από αβλεψία και μόνο, το τέκνο που με τόση χαρά πά’ να (ξανα)γεννήσουμε, όχι!
Σωτήρης Δαματόπουλος (Δημοσιογράφος ΕΡΤ)
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου