Αν η γερμανική κυβέρνηση είναι αναρμόδια, όπως είπε η καγκελάριος Μέρκελ, να αποφασίσει για τη χρηματοδότηση της Ελλάδας, αναρωτιέται κανείς τι συζητούσαν επί πέντε ώρες οι δύο ηγέτες στο δείπνο. Για...
τη Siemens; Χλομό. Για τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο; Χλομότερο. Για το Ινστιτούτο Γκέτε; Απίθανο. Για το πρόβλημα της Ελλάδας συζητούσαν και για το πώς θα βρεθούν λύσεις για τη ρευστότητα. Για τις μεταρρυθμίσεις και τις διαρθρωτικές αλλαγές συζητούσαν (όπως τις εννοούν οι Γερμανοί), κοντολογίς για τη λίστα μέτρων που οφείλει να καταθέσει η κυβέρνηση, αν θέλει να χαλαρώσει η θηλιά που της έχει βάλει, κατ’ εντολήν του Βερολίνου, ο «ανεξάρτητος» Ντράγκι.
Και όσοι έχουν αμφιβολίες για το ποιος αποφασίζει στη σημερινή Ευρώπη, ας ρίξουν μια ματιά στη δήλωση του εκπροσώπου του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών σχετικά με το αίτημα της Ελλάδας να αποδεσμευτεί από τον Μηχανισμό Στήριξης το ποσό του 1,2 δισ. ευρώ. Αντί να πει «αυτό αφορά τους ευρωπαϊκούς θεσμούς», είπε: «Δεν βλέπουμε τον λόγο να αποδεσμεύσουμε τα χρήματα καθώς αυτά διατέθηκαν στην Ελλάδα ως ασπίδα των τραπεζών, αλλά τελικά δεν χρειάστηκε». Το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο που χρησιμοποιεί ο εκπρόσωπος είναι δηλωτικό της αντίληψης που έχουν οι Γερμανοί για το ποιος αποφασίζει στην Ευρώπη.
Ουδείς (εκτός από τους αφελείς και τους ευνοημένους από τη σημερινή κατάσταση), ούτε εδώ ούτε πουθενά αλλού στην Ευρώπη, πιστεύει ότι η ευρωζώνη είναι μια συλλογικότητα ίσων εταίρων...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Τάσου Παππά, πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου