Πρωθυπουργέ, για να μην με παρεξηγήσεις, σου λέω εξ αρχής, ΣΥΡΙΖΑ ψήφισα.
Πιτσιρικάκι ήμουν στις αρχές της δεκαετίας του ‘60, όταν πρωθυπουργός ήταν ο Καραμανλής. Ο πατέρας μου, παλιός αριστερός, δεν τολμούσε να πάρει στα χέρια του την ΑΥΓΗ. Αγόραζε από τον περιπτερά της γειτονιάς, που…
ήταν καρφί της Αστυνομίας, τα ΝΕΑ κι έφερνε σπίτι.
Στη χούντα τον πιάσανε και κάναμε 2 χρόνια να τον δούμε.
Μας συγκίνησες, με την πρώτη κίνηση που έκανες, όταν ορκίστηκες πρωθυπουργός. Mε το να πας στο θυσιαστήριο της Καισαριανής.
Πρωθυπουργέ, γιατί στα λέω όλα αυτά; Γιατί όλα αυτά και πολλά άλλα, από τις περιπέτειες της οικογένειάς μου την εποχή της Καραμανλικής ΕΡΕ και μετά στην χούντα, μου ήρθαν στο μυαλό, όταν διάβασα στο διαδίκτυο, πως ο Παυλόπουλος, ο επονομαζόμενος Πάκης, πριν ορκιστεί, πήγε και προσκύνησε στον τάφο του Καραμανλή, στο Ψυχικό (που μόνος του διάλεξε να ταφεί μακριά απ’ όλους τους άλλους τους κοινούς και θνητούς).
Αυτός είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που θα φέρει την συναίνεση, όταν σαν πρώτη πολιτική του πράξη διαλέγει το προσκύνημα εκείνου, που εμείς πάντα – ακόμη κι όταν νομιμοποίησε το ΚΚΕ, γιατί δεν μπορούσε αλλιώς να κάνει – θεωρούσαμε ταξικό μας αντίπαλο και εχθρό;
Ε πρωθυπουργέ;
Κ. Πέτρου
Παγκράτι (παλιά Γούβα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου