11.3.15

Επικοινωνιακός πόλεμος...

Ενας ιδιότυπος επικοινωνιακός πόλεμος διεξάγεται τις προηγούμενες αλλά και τις επόμενες ημέρες ενός Eurogroup. 
Πρώτα βιολιά στην επίθεση κατά της Ελλάδας οι...
συντηρητικές γερμανικές εφημερίδες και ακολουθούν τα φιλικά προς τη γερμανική κυβέρνηση έντυπα. Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι αυτό είναι εύκολα εξηγήσιμο, αφού για πρώτη φορά ελληνική κυβέρνηση αμφισβητεί επί της ουσίας όχι μόνο το περίφημο πρόγραμμα για τη χώρα, αλλά κυρίως αμφισβητεί πολιτικά τις κυρίαρχες λογικές. Ο πολιτικός πολιτισμός επιβάλλει την τήρηση των συμφωνηθέντων, ακόμα και όταν οι πολιτικοί απομακρύνονται από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων, γιατί σε διαφορετική περίπτωση εμφανίζονται τουλάχιστον ανακόλουθοι.

Ομως ο κ. Σόιμπλε έχει επιλέξει έναν διαφορετικό δρόμο. Οξύς, στα όρια της πολιτικής απρέπειας, για να μην πούμε εριστικός και εκδικητικός, δείχνει με το δάχτυλο τον Ελληνα υπουργό Οικονομικών, τον οποίο, ούτε λίγο ούτε πολύ, αποκάλεσε «ανόητα αφελή». Ο κ. Σόιμπλε υιοθετεί αυτή τη στάση επειδή θεωρεί όσους έχει κάθε φορά απέναντί του εχθρούς, όσο και αν αυτό δυναμιτίζει την παράδοση σύνθεσης απόψεων στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι προφανές ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, στοχοποιώντας όχι τον Ελληνα υπουργό, αλλά την Ελλάδα, απευθύνεται στο εσωτερικό του ακροατήριο για να το καθησυχάσει ότι δεν πρόκειται να υποταχθεί στους «ακαμάτηδες Ελληνες» και ότι δεν θα διαταραχθούν οι πολλαπλές ισορροπίες. Από κοντά και ορισμένα ΜΜΕ δίνουν τις δικές τους προεκτάσεις σε αυτές τις επιθέσεις υιοθετώντας τις ακρότητες.

Η απάντηση του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά ότι οι δηλώσεις είναι ασύμβατες με τη θεσμική θέση του και ότι απευθύνονται στο γερμανικό ακροατήριο έθεσε το ζήτημα στις πραγματικές πολιτικές διαστάσεις του. Τη στιγμή που σήμερα στις Βρυξέλλες ξεκινούν οι συζητήσεις των τεχνικών κλιμακίων και η χώρα μπαίνει στα βαθιά νερά της διαπραγμάτευσης, το ερώτημα που ζητά απάντηση είναι: Ποιος έχει συμφέρον να δυναμιτίζει τις διαπραγματεύσεις και πόσο συνάδει αυτό με το ευρωπαϊκό κεκτημένο της ισότιμης διαβούλευσης και της αναζήτησης συγκλίσεων;

efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: