Η αποκάλυψη ότι ο συγκυβερνήτης του airbus της Germanwings οδήγησε συνειδητά το αεροσκάφος στη συντριβή και τους 149 επιβάτες του στο θάνατο έχει συγκλονίσει όλο τον πλανήτη. Με την περίπτωση της τρομοκρατικής ενέργειας να αποκλείεται από τις αρχές οι πρώτες πληροφορίες που θέλουν τον Αντρέας Λούμπιτς να έπασχε από κατάθλιψη έκαναν την εμφάνισή τους στον διεθνή Τύπο. Θα μπορούσε...
η τρομακτική απόφασή του να εξηγηθεί με ψυχιατρικούς όρους; Σύμφωνα με τον καθηγητή κοινωνικής ψυχιατρικής, Στέλιο Στυλιανίδη, μια παρανοειδής διαταραχή θα μπορούσε να οδηγήσει στην υλοποίηση ενός τέτοιου καταστροφικού σχεδίου.
«Σύμφωνα με την περιγραφή της πτώσης του αεροπλάνου πρόκειται για ένα γεγονός αυτοπροκαλούμενου θανάτου με στοιχεία παραπάνω από έκδηλα ότι το άτομο αυτό όχι μόνο σκόπευε να πεθάνει αλλά ότι ήθελε να συμπαρασύρει στην πτώση του κι άλλα 149 άτομα. Τα στοιχεία που υπάρχουν μέχρι τώρα αποκλείουν την τρομοκρατική ενέργεια. Δεν αποκλείεται όμως ο συνειδητός σχεδιασμός μιας τέτοιας αυτοκτονίας» λέει στο tvxs.gr, ο Στέλιος Στυλιανίδης.
«Οι διαταραχές που σχετίζονται με υψηλό κίνδυνο αυτοκτονίας είναι γνωστές. Για παράδειγμα η διπολική διαταραχή. Ωστόσο, είναι απίθανο να μην είχε διαγνωστεί κάτι τέτοιο στον πιλότο. Και καταθλιπτικός είναι απίθανο να ήταν. Τα συμπτώματα της κατάθλιψης είναι εμφανή. Πιθανότερο σενάριο είναι να έπασχε από σχιζοσυναισθηματική διαταραχή. Σε μια τέτοια περίπτωση το άτομο αποσυνδέεται από την πραγματικότητα και κατασκευάζει μια δική του η οποία μπορεί να τον οδηγήσει σε ένα τέτοιο σχέδιο καταστροφής και αυτοκαταστροφής» εξηγεί.
«Η δική μου εκδοχή είναι ότι ο άνθρωπος αυτός είχε κρύψει με πάρα πολύ επιμελή τρόπο την προϋπάρχουσα ψυχοπαθολογία του. Τι εννοώ ψυχοπαθολογία; Να είχε εγκυστωμένη μέσα του – όπως μια κύστη που είναι καλά κρυμμένη – μια παραληρητική διαταραχή στο έδαφος μιας παρανοϊκής προσωπικότητας. Ποια είναι τα στοιχεία μιας παρανοϊκής προσωπικότητας; Ένα άτομο που υποπτεύεται χωρίς επαρκής ενδείξεις τους άλλους και είναι απρόθυμο να εκμυστηρευτεί τι συμβαίνει μέσα του εξαιτίας κάποιου αδικαιολόγητου φόβου. Ένα άτομο που διαβλέπει κρυμμένα εξευτελιστικά ή απειλητικά γεγονότα σε αθώες και απλές παρατηρήσεις. Μια τέτοια προσωπικότητα μνησικακεί επίμονα. Δεν συγχωρεί ούτε προσβολές, ούτε αδικίες, ούτε ταπεινώσεις.
Αντιλαμβάνεται επιθέσεις κατά του εαυτού του ή της υπόληψής του που δεν γίνονται αντιληπτές από τους άλλους. Εύκολα αντιδρά με θυμό ή κρύβει το θυμό του κι αντεπιτίθεται κάποια στιγμή. Όλα αυτά πιθανολογώ ότι μπορεί να τον οδήγησαν στη συγκρότηση ενός παραληρηματικού σχεδίου καταστροφής και αυτοκαταστροφής. Από την κλινική μου εμπειρία θεωρώ ότι είναι τελείως απίθανο να ήταν αυτή η πρώτη του κρίση. Περίμενε να βγει ο πιλότος από την καμπίνα, να την ασφαλίσει και να βάλει σε κίνηση το σχέδιο του».
Ποιο θα μπορούσε να είναι το παραληρητικό σχέδιο;
«Ένα παραληρητικό σχέδιο - υποθετικά - θα μπορούσε να είναι: Ο κόσμος είναι άθλιος. Η εταιρεία που έκανα τόσο αγώνα για να μπω είναι άθλια γιατί δεν έχει αξιοποιήσει και δεν έχει επιβεβαιώσει όπως εγώ θα ήθελα τις δικές μου ικανότητες. Γι’ αυτό δεν είμαι πιλότος αλλά ένας απλός συγκυβερνήτης. Έτσι την εταιρεία που με εξευτελίζει θα την εξευτελίσω κι εγώ κάνοντάς τη πρώτο θέμα στις ειδήσεις και παίρνοντας στο θάνατο και τους συνεπιβάτες μου. Χάρη τους κάνω να τους πάρω μαζί μου απέναντι σε έναν κόσμο που είναι τόσο κακός» εξηγεί ο κ. Στυλιανίδης. «Όλα αυτά ενώ είχε μόλις 360 ώρες πτήσης. Αυτή είναι μια παραληρητική κατασκευή. Δεν σχετίζεται με μια κοινή πραγματικότητα. Αυτό το κομμάτι το παραληρηματικό μοιάζει πιθανώς μελαγχολικό. Η μελαγχολία στην ψυχιατρική είναι πολύ πιο σοβαρή από αυτό που λέμε κατάθλιψη. Ο άνθρωπος βρίσκεται σε μια μαύρη τρύπα. Βυθίζεται σε αυτή την τρύπα. Όταν το κομμάτι της παραληρητικής μελαγχολίας σε ένα έδαφος παρανοειδούς προσωπικότητας βγει στην επιφάνεια μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά».
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου