Χθες, παρεμβαίνοντας στα ελληνικά πολιτικά πράγματα ως μη όφειλε, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζ. Κ. Γιούνκερ ζήτησε να υποστηριχτούν οι επιλογές Σαμαρά με το αιτιολογικό ότι προτιμά να διαπραγματεύεται με οικεία πρόσωπα. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μάς θύμισαν τι ακριβώς εννοεί όταν λέει οικειότητα, αναρτώντας πλήθος φωτογραφιών οι οποίες απεικονίζουν τον κ. Γιούνκερ και την οικειότητά του με τον Έλληνα πρωθυπουργό, τους υπουργούς Οικονομικών, τον κ. Βενιζέλο, και είδαμε τον πρόεδρο της Κομισιόν να δίνει φιλικά "μπατσάκια", φιλάκια και γελάκια με την πολιτική ηγεσία της χώρας. Η οικειότητα και η άνεση είναι προφανής, άλλο τόσο προφανής, όμως, είναι η μεταχείριση που έχει επιφυλαχθεί στη χώρα.
Ο αποδυναμωμένος, λόγω του φορολογικού σκανδάλου LuxLeaks στο οποίο εμπλέκεται προσωπικά, νέος πρόεδρος της Κομισιόν δεν απηχεί τη συνολική στάση του ευρωπαϊκού παράγοντα απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ο ίδιος θεωρείται μάλλον παρακολούθημα της στενής ομάδας περί τον Β. Σόιμπλε που επέβαλε και την εκλογή του στη θέση που κατέχει. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει ενιαία στάση της ευρωπαϊκής ελίτ και του διεθνούς παράγοντος απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, αν εξαιρέσουμε το ότι όλοι συνομολογούν, κακοδιάθετα έστω, ότι είναι η επόμενη ελληνική κυβέρνηση, με την οποία στο εξής θα διαπραγματεύονται.
Το δεύτερο, το οποίο προκύπτει ανάγλυφα από τους διεθνείς αναλυτές, είναι ότι το ελληνικό ζήτημα παραμένει συστημικός κίνδυνος για την Ευρωζώνη και στην πραγματικότητα επαναφέρει στο προσκήνιο το ευρωπαϊκό ζήτημα χρέους και την πολιτική της λιτότητας, δύο θέματα τα οποία το Βερολίνο προσπαθεί να κρύψει κάτω από το χαλί με προσωρινές λύσεις και άφθονη υποκρισία.
Σε κάθε περίπτωση, η άκομψη παρέμβαση Γιούνκερ, ασχέτως τού αν ήταν δική του πρωτοβουλία ή του υπαγορεύθηκε από τον "φίλο" του Αντώνη Σαμαρά, αν έχει κάποια επίδραση, αυτή είναι η αντίθετη της επιδιωκόμενης. Τέτοιου είδους παρεμβάσεις δεν φοβίζουν πλέον τους Έλληνες, τους εκνευρίζουν.
Ο αποδυναμωμένος, λόγω του φορολογικού σκανδάλου LuxLeaks στο οποίο εμπλέκεται προσωπικά, νέος πρόεδρος της Κομισιόν δεν απηχεί τη συνολική στάση του ευρωπαϊκού παράγοντα απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ο ίδιος θεωρείται μάλλον παρακολούθημα της στενής ομάδας περί τον Β. Σόιμπλε που επέβαλε και την εκλογή του στη θέση που κατέχει. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει ενιαία στάση της ευρωπαϊκής ελίτ και του διεθνούς παράγοντος απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, αν εξαιρέσουμε το ότι όλοι συνομολογούν, κακοδιάθετα έστω, ότι είναι η επόμενη ελληνική κυβέρνηση, με την οποία στο εξής θα διαπραγματεύονται.
Το δεύτερο, το οποίο προκύπτει ανάγλυφα από τους διεθνείς αναλυτές, είναι ότι το ελληνικό ζήτημα παραμένει συστημικός κίνδυνος για την Ευρωζώνη και στην πραγματικότητα επαναφέρει στο προσκήνιο το ευρωπαϊκό ζήτημα χρέους και την πολιτική της λιτότητας, δύο θέματα τα οποία το Βερολίνο προσπαθεί να κρύψει κάτω από το χαλί με προσωρινές λύσεις και άφθονη υποκρισία.
Σε κάθε περίπτωση, η άκομψη παρέμβαση Γιούνκερ, ασχέτως τού αν ήταν δική του πρωτοβουλία ή του υπαγορεύθηκε από τον "φίλο" του Αντώνη Σαμαρά, αν έχει κάποια επίδραση, αυτή είναι η αντίθετη της επιδιωκόμενης. Τέτοιου είδους παρεμβάσεις δεν φοβίζουν πλέον τους Έλληνες, τους εκνευρίζουν.
avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου