Η κατηγορηματική δήλωση-“δεν το συζητώ, δεν το διανοούμαι”- του υπουργού Δικαιοσύνης σχετικά με το γάμο ατόμων του ίδιου φύλου και η επίκληση των θρησκευτικών και κοινωνικών παραδόσεων, ήταν η αφορμή για να θυμηθούμε τις περιπέτειες του...
πολιτικού γάμου που καθιερώθηκε τέσσερις μόλις μήνες μετά από τη νίκη του ΠΑΣΟΚ και την περιβόητη Αλλαγή.
Με την αρνητική ψήφο της ΝΔ που μόλις είχε χάσει τις εκλογές του 1981 και με τις κατάρες της Εκκλησίας και ακροδεξιών μητροπολιτών, τον Ιούλιο του 1982, στο χωριό Φραντάτο της Ικαρίας, μια18χρονη κοπέλα και ένας 24χρονος νέος γίνονται το πρώτο ζευγάρι που δεν παντρεύεται από παπά, αλλά από κοινοτάρχη, ο οποίος μάλιστα είναι και ο πατέρας της νύφης. Παρουσία όλου του χωριού, που αγνόησε τις μεσαιωνικές απειλές του Χρυσοπηγίτη, τότε μητροπολίτη Πειραιά, Καλλίνικου και του διορισμένου από τη Χούντα, μητροπολίτη Φλωρίνης, Αυγουστίνου Καντιώτη.
Deja vu; Όχι, δεν είναι μια απλή αίσθηση, αυτό το έργο η Ελλάδα το έχει ξαναδεί και το έχει ξαναζήσει.
«Έχω κρατημένο ένα ντοσιέ με κατάρες, αφορισμούς, από το Άγιο Όρος, από μοναχούς, από δεσποτάδες, από τον τότε Μητροπολίτη Πειραιά, τον Καλλίνικο. Εμένα όλα αυτά με άφηναν αδιάφορο. Στο νησί μας έχει μια παροιμία που λέει “αν ο Θεός άκουγε τις προσευχές των κοράκων, τότε όλοι οι γαϊδάροι θα ήταν ψόφιοι”», είναι το δηκτικό σχόλιο του πρώην προέδρου Φραντάτου Ικαρίας, Σπύρου Πλακίδα, για τον οποίο ήταν μια πολιτική πράξη η τέλεση του πρώτου πολιτικού γάμου στις 18 Ιουλίου του 1982.
« Όχι μόνο το χωριό, αλλά η μισή Ικαριά είχε έρθει στον γάμο των παιδιών, στην πλατεία. Ο κόσμος του νησιού ήταν προοδευτικός ανέκαθεν. Οικογενειακώς ήμασταν αποστασιοποιημένοι από τις θρησκευτικές αντιλήψεις και τα διάφορα γύρω από τη θρησκεία. Στο μεταξύ, είχε έρθει πια το πλήρωμα του χρόνου να αποσυνδεθεί ο γάμος από τη θρησκεία».
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο της Δώρας Αυγέρη, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου