"Eνας
κωμικός τηλεαστέρας και επαγγελματίας τιμητής των πάντων κατήγγειλε
(πού αλλού; στην τηλεόραση) ότι έτερος κωμικός, που στον «πιο πετυχημένο
ρόλο» του κάνει πλέον τον βουλευτή, δέχθηκε πρόταση..."...
Γιάννης Παλαιολόγος
Το επίπεδο ηθικής αποσάρθρωσης και αφροσύνης που χαρακτηρίζει το εγχώριο πολιτικό σύστημα προκαλεί πλέον τρόμο. Την...
Παρασκευή, όλως τυχαίως ενώ εντείνονταν οι διεργασίες για την εξεύρεση συναινετικής λύσης για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, έσκασε σαν ραδιενεργή βρόμικη βόμβα η αδιανόητη υπόθεση Χαϊκάλη-Αποστολόπουλου-Καμμένου-Λαζόπουλου.
Μία υπόθεση -για να το εμπεδώσουμε- που έγινε δημόσιο κτήμα όταν ένας κωμικός τηλεαστέρας και επαγγελματίας τιμητής των πάντων κατήγγειλε (πού αλλού; στην τηλεόραση) ότι έτερος κωμικός, που στον «πιο πετυχημένο ρόλο» του κάνει πλέον τον βουλευτή, δέχθηκε πρόταση να ψηφίσει υπέρ του κυβερνητικού υποψηφίου για την Προεδρία, με υποσχέσεις για οικονομικά ανταλλάγματα. Στη συνέχεια ο πολιτικός αρχηγός του κόμματος στο οποίο ανήκει ο βουλευτής-κωμικός, παραχώρησε συνέντευξη Τύπου (με τον βουλευτή και άλλα στελέχη), στην οποία σχολίασε επί μακρόν την υπόθεση και τον φερόμενο ως δράστη - τον περιφερόμενο «παράγοντα» του Κολωνακίου που ήταν στενός του σύμβουλος, τουλάχιστον ως την άνοιξη του 2013, και που το Σάββατο δήλωσε ότι είναι «ακόμα ΑΝΕΛ». Λίγες ώρες αργότερα, την Παρασκευή (πάλι στην τηλεόραση), η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ίδιου κόμματος δήλωνε δεν πρέπει να γίνεται κανένα σχόλιο για υποθέσεις που έχουν πάρει το δρόμο της Δικαιοσύνης. Προφανώς, εννοούσε: κανένα σχόλιο αφού ο αρχηγός της και οι υπόλοιποι Ανεξάρτητοι συναγωνιστές της είχαν φροντίσει να εκμεταλλευθούν πολιτικά, με ατελείωτα σχόλια, τη δυσώδη αυτή ιστορία.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το βράδυ, οι βουλευτές Βουδούρης και Παραστατίδης -όχι στην τηλεόραση, αυτή τη φορά, αλλά επαίσχυντα παρόλα αυτά- εξέδωσαν κοινή παρέμβαση με την οποία (το γράφω και ακόμα δεν το πιστεύω) κάλεσαν τους τέσσερις βουλευτές που δεν είχαν ψηφίσει τον προϋπολογισμό αλλά ψήφισαν υπέρ του Σταύρου Δήμα την περασμένη Τετάρτη να απέχουν από τη δεύτερη ψηφοφορία. Ο λόγος; Να εξαφανιστεί η «σκιά» από πάνω τους ότι είχαν κι αυτοί υπάρξει αποδέκτες δωροδοκίας - σκιά την οποία οι ίδιοι οι Βουδούρης-Παραστατίδης δημιούργησαν με την παρέμβασή τους!
Η πολλή συνωμοσιολογία κάνει πολύ κακό στον εγκέφαλο. Δεν γνωρίζω αν ο κ. Αποστολόπουλος όντως αποπειράθηκε να δωροδοκήσει τον κ. Χαϊκάλη (το σχετικό υλικό φαίνεται ότι είναι όχι απλά μονταρισμένο, αλλά ότι συνδυάζει επίσης εικόνα από μία συνάντηση με ήχο από άλλη!). Αν το έκανε, δεν γνωρίζω για λογαριασμό ποιου ενεργούσε και με τι σκοπό. Η Δικαιοσύνη, είμαι βέβαιος, θα φτάσει στην άκρη της άθλιας, βδελυρής αυτής υπόθεσης. Και τότε, όποιος εμπλέκεται -όσο υψηλά ιστάμενος κι αν είναι- θα πρέπει να τιμωρηθεί, και μάλιστα βαρύτατα.
Εν τω μεταξύ, η οποία προσπάθεια συναίνεσης για την εκλογή Προέδρου έχει τορπιλισθεί στα θεμέλιά της. Το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου, ούτως ή άλλως, δεν δείχνει να ενδιαφέρεται πραγματικά να πετύχει τον σκοπό αυτό. Μοιάζει να ασχολείται περισσότερο με το πώς θα ρίξει όλο το φταίξιμο στον ΣΥΡΙΖΑ κατά την προεκλογική περίοδο - παράλληλα με την ευρύτερη εκστρατεία φόβου που έχει ήδη εξαπολύσει, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στο τραπεζικό σύστημα και στην ασφάλεια των καταθέσεων. Αν τα πράγματα συνεχίσουν έτσι ως τα τέλη Ιανουαρίου, θα θυμόμαστε την προεκλογική περίοδο Μαΐου-Ιουνίου του 2012 ως μία ουτοπία Σωκρατικών διαλόγων.
Από την άλλη, ο κ. Τσίπρας δείχνει εξίσου έτοιμος να κάνει και να πει οτιδήποτε για να κατακτήσει την εξουσία. Δεν τον ενδιαφέρουν οι επιπτώσεις του άκρατου λαϊκισμού του στο πολιτικό κλίμα, στην οικονομία, ούτε καν στη δική του ευχέρεια να ελιχθεί αν βρεθεί με τα χέρια στο τιμόνι της χώρας.
Οι Έλληνες έχουν υποφέρει πολλά τα τελευταία πέντε χρόνια. Με την απρόθυμη ανοχή τους, με λάθη, αδικίες και πισωγυρίσματα, έχει επιτευχθεί μία άκρως εντυπωσιακή μακροοικονομική προσαρμογή. Τους τελευταίους μήνες, για πρώτη φορά στην εποχή της κρίσης, η νέα δημοσιονομική σταθερότητα έχει αρχίσει να συνδυάζεται και με θετικά σημάδια στην πραγματική οικονομία.
Οι βουλευτές καλούνται στις επόμενες μέρες να επιλέξουν αν θα δώσουν τον χρόνο στη διαφαινόμενη αυτή ανάκαμψη να παγιωθεί, ή αν θα φοβηθούν τη λάσπη η οποία δυστυχώς αναπόφευκτα θα συνοδεύσει μια εθνικά υπεύθυνη εκ μέρους τους στάση. Καλούνται, με άλλα λόγια, να υπηρετήσουν το εθνικό συμφέρον ή να υποκλιθούν στον χορό του κ. Καμμένου και των συν αυτώ.
Γιάννης Παλαιολόγος
Το επίπεδο ηθικής αποσάρθρωσης και αφροσύνης που χαρακτηρίζει το εγχώριο πολιτικό σύστημα προκαλεί πλέον τρόμο. Την...
Παρασκευή, όλως τυχαίως ενώ εντείνονταν οι διεργασίες για την εξεύρεση συναινετικής λύσης για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, έσκασε σαν ραδιενεργή βρόμικη βόμβα η αδιανόητη υπόθεση Χαϊκάλη-Αποστολόπουλου-Καμμένου-Λαζόπουλου.
Μία υπόθεση -για να το εμπεδώσουμε- που έγινε δημόσιο κτήμα όταν ένας κωμικός τηλεαστέρας και επαγγελματίας τιμητής των πάντων κατήγγειλε (πού αλλού; στην τηλεόραση) ότι έτερος κωμικός, που στον «πιο πετυχημένο ρόλο» του κάνει πλέον τον βουλευτή, δέχθηκε πρόταση να ψηφίσει υπέρ του κυβερνητικού υποψηφίου για την Προεδρία, με υποσχέσεις για οικονομικά ανταλλάγματα. Στη συνέχεια ο πολιτικός αρχηγός του κόμματος στο οποίο ανήκει ο βουλευτής-κωμικός, παραχώρησε συνέντευξη Τύπου (με τον βουλευτή και άλλα στελέχη), στην οποία σχολίασε επί μακρόν την υπόθεση και τον φερόμενο ως δράστη - τον περιφερόμενο «παράγοντα» του Κολωνακίου που ήταν στενός του σύμβουλος, τουλάχιστον ως την άνοιξη του 2013, και που το Σάββατο δήλωσε ότι είναι «ακόμα ΑΝΕΛ». Λίγες ώρες αργότερα, την Παρασκευή (πάλι στην τηλεόραση), η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ίδιου κόμματος δήλωνε δεν πρέπει να γίνεται κανένα σχόλιο για υποθέσεις που έχουν πάρει το δρόμο της Δικαιοσύνης. Προφανώς, εννοούσε: κανένα σχόλιο αφού ο αρχηγός της και οι υπόλοιποι Ανεξάρτητοι συναγωνιστές της είχαν φροντίσει να εκμεταλλευθούν πολιτικά, με ατελείωτα σχόλια, τη δυσώδη αυτή ιστορία.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το βράδυ, οι βουλευτές Βουδούρης και Παραστατίδης -όχι στην τηλεόραση, αυτή τη φορά, αλλά επαίσχυντα παρόλα αυτά- εξέδωσαν κοινή παρέμβαση με την οποία (το γράφω και ακόμα δεν το πιστεύω) κάλεσαν τους τέσσερις βουλευτές που δεν είχαν ψηφίσει τον προϋπολογισμό αλλά ψήφισαν υπέρ του Σταύρου Δήμα την περασμένη Τετάρτη να απέχουν από τη δεύτερη ψηφοφορία. Ο λόγος; Να εξαφανιστεί η «σκιά» από πάνω τους ότι είχαν κι αυτοί υπάρξει αποδέκτες δωροδοκίας - σκιά την οποία οι ίδιοι οι Βουδούρης-Παραστατίδης δημιούργησαν με την παρέμβασή τους!
Η πολλή συνωμοσιολογία κάνει πολύ κακό στον εγκέφαλο. Δεν γνωρίζω αν ο κ. Αποστολόπουλος όντως αποπειράθηκε να δωροδοκήσει τον κ. Χαϊκάλη (το σχετικό υλικό φαίνεται ότι είναι όχι απλά μονταρισμένο, αλλά ότι συνδυάζει επίσης εικόνα από μία συνάντηση με ήχο από άλλη!). Αν το έκανε, δεν γνωρίζω για λογαριασμό ποιου ενεργούσε και με τι σκοπό. Η Δικαιοσύνη, είμαι βέβαιος, θα φτάσει στην άκρη της άθλιας, βδελυρής αυτής υπόθεσης. Και τότε, όποιος εμπλέκεται -όσο υψηλά ιστάμενος κι αν είναι- θα πρέπει να τιμωρηθεί, και μάλιστα βαρύτατα.
Εν τω μεταξύ, η οποία προσπάθεια συναίνεσης για την εκλογή Προέδρου έχει τορπιλισθεί στα θεμέλιά της. Το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου, ούτως ή άλλως, δεν δείχνει να ενδιαφέρεται πραγματικά να πετύχει τον σκοπό αυτό. Μοιάζει να ασχολείται περισσότερο με το πώς θα ρίξει όλο το φταίξιμο στον ΣΥΡΙΖΑ κατά την προεκλογική περίοδο - παράλληλα με την ευρύτερη εκστρατεία φόβου που έχει ήδη εξαπολύσει, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στο τραπεζικό σύστημα και στην ασφάλεια των καταθέσεων. Αν τα πράγματα συνεχίσουν έτσι ως τα τέλη Ιανουαρίου, θα θυμόμαστε την προεκλογική περίοδο Μαΐου-Ιουνίου του 2012 ως μία ουτοπία Σωκρατικών διαλόγων.
Από την άλλη, ο κ. Τσίπρας δείχνει εξίσου έτοιμος να κάνει και να πει οτιδήποτε για να κατακτήσει την εξουσία. Δεν τον ενδιαφέρουν οι επιπτώσεις του άκρατου λαϊκισμού του στο πολιτικό κλίμα, στην οικονομία, ούτε καν στη δική του ευχέρεια να ελιχθεί αν βρεθεί με τα χέρια στο τιμόνι της χώρας.
Οι Έλληνες έχουν υποφέρει πολλά τα τελευταία πέντε χρόνια. Με την απρόθυμη ανοχή τους, με λάθη, αδικίες και πισωγυρίσματα, έχει επιτευχθεί μία άκρως εντυπωσιακή μακροοικονομική προσαρμογή. Τους τελευταίους μήνες, για πρώτη φορά στην εποχή της κρίσης, η νέα δημοσιονομική σταθερότητα έχει αρχίσει να συνδυάζεται και με θετικά σημάδια στην πραγματική οικονομία.
Οι βουλευτές καλούνται στις επόμενες μέρες να επιλέξουν αν θα δώσουν τον χρόνο στη διαφαινόμενη αυτή ανάκαμψη να παγιωθεί, ή αν θα φοβηθούν τη λάσπη η οποία δυστυχώς αναπόφευκτα θα συνοδεύσει μια εθνικά υπεύθυνη εκ μέρους τους στάση. Καλούνται, με άλλα λόγια, να υπηρετήσουν το εθνικό συμφέρον ή να υποκλιθούν στον χορό του κ. Καμμένου και των συν αυτώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου