βίωμα της κρίσης που συνδέεται μ' αυτή την πρωτιά. Και θα είχε ενδιαφέρον μια έρευνα γι' αυτές τις διαφορετικές, ίσως και αντιφατικές προσδοκίες. Ενδιαφέρον, γιατί οι προσδοκίες αυτές μπορεί να είναι ταυτόχρονα πολύ μεγάλες, υπερβολικά μικρές και, ενίοτε, απλώς λάθος.
Κατ' αρχάς, πολύ μεγάλες -όπως υπαινίσσεται η λέξη "αποκατάσταση". Γιατί είναι ένα πράγμα ότι μια κυβέρνηση της Αριστεράς "θα αποκαταστήσει" τον κατώτατο μισθό, την κατώτατη σύνταξη ή τον δημόσιο χαρακτήρα των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας που ιδιωτικοποιήθηκαν. Και είναι άλλο, εντελώς διαφορετικό, ότι ο ΣΥΡΙ-ΖΑ θα αποκαταστήσει το υπόδειγμα ευημερίας που επικράτησε ώς το 2008, αφήνο-ντας την κοινωνία εκτεθειμένη στην κρίση το 2010…
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Δημοσθένη Παπαδάτου - Αναγνωστόπουλου πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου