Η κυβέρνηση αποδείχθηκε, ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση του θρυλούμενου "σχεδίου εξόδου", πολύ αδύναμη για...να αντιδράσει.
Ο αποπληθωρισμός και η ύφεση μπορεί να έχουν για τα καλά εγκατασταθεί στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα η ανεργία και η φτώχεια να αυξάνονται συνεχώς, εν τούτοις οι ηγέτες της, αν και σε σύγκρουση μεταξύ τους χάριν των εθνικών τους συμφερόντων, ομονοούν στο ότι η ρότα δεν θα αλλάξει ουσιαστικά. Αντίθετα, όπως έδειξε η Σύνοδος Κορυφής των Βρυξελλών Πέμπτη και Παρασκευή, επέμειναν, με έμφαση αλλά στα λόγια, στην ανάγκη ανάπτυξης δίνοντας ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις, δηλαδή στην επιτάχυνση της κατάργηση κάθε εναπομείναντος ρυθμιστικού ή ελεγκτικού θεσμού.
Η ελληνική κυβέρνηση μέσα σ’ αυτόν τον «λάκκο των λεόντων» δεν κατάφερε να εξασφαλίσει τους αναγκαίους συμμάχους που θα της έδιναν κάποιο περιθώριο να ισχυριστεί, μπροστά στη χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία, ότι μετά την ημερομηνία λήξης του μνημονίου, στο τέλος του έτους, έχει προβλεφθεί ένα κάποιο περιθώριο στοιχειώδους χαλάρωσης της λιτότητας. Η κυβέρνηση αποδείχθηκε, ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση του θρυλούμενου «σχεδίου εξόδου», πολύ αδύναμη για να αντιδράσει. Και ήταν αναμενόμενο, εφόσον ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν αμφισβητούν την πολιτική των μνημονίων, αλλά, αντίθετα, εκθειάζουν με κάθε ευκαιρία τις έως τώρα επιτυχίες της...
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου