1.Οι Γερμανοί εισέβαλλαν στην Ελλάδα τη δεκαετία του 70. Αυτό μπορείς να το καταλάβεις από τα κτίρια, το ντύσιμο, το μακιγιάζ και τα μίνι που τα φόραγαν ακόμα και στην Κωπαΐδα στην "Υπολοχαγό Νατάσσα".
2.Η...
Ελληνίδα ακόμα και εκείνα τα δύσκολα χρόνια ήταν πάντα κοκέτα. Μπορεί να μην είχε να φάει, αλλά ακόμα και όταν τη μαστιγώνανε, μια ψεύτικη βλεφαρίδα θα τη φορούσε ότι και να γινόταν. Και μανικιούρ και μακιγιάζ σοβάς ώστε να μην πέσει ακόμα κι αν ψήνεται 4 μέρε από τον πυρετό ή την πετάξουν στα νερά.Αρκεί να θυμηθείς πάλι την «Υπολοχαγό Νατάσσα».
3.Για να είσαι ήρωας, έπρεπε να είσαι ο Κώστας Πρέκας. Και χρόνια μετά να πληρώνεις τη θυσία που έκανες για την πατρίδα σου με το να σε φωνάζουν σε μεσημεριανάδικα να σπάσουν πλάκα. Για να είσαι ηρωίδα έπρεπε να είσαι πουτάνα με το ζόρι που κοιμάται με όλη την κομαντατούρ για να αποσπάσει μυστικά. Και φυσικά να έχεις τα χαρακτηριστικά της Αλίκης, της Τζένης Καρέζη ("Kονσέρτο για πολυβόλα", "Μια γυναίκα στην αντίσταση") Ή να είσαι μέντιουμ με τη μορφή της Ζωίτσας Λάσκαρη γιατί μόνο έτσι εξηγείται ο τίτλος της δικής της ταινίας " κατοχής, "Αυτοί που μίλησαν με το θάνατο".
4.Παρά την έλλειψη πόρων, σαν λαός επιδείξαμε μεγάλη εφευρετικότητα αφού κατασκευάσαμε το πρώτο ασύρματο μικρόφωνο πίστας. Το χρησιμοποίησε η κατάσκοπος Νέλη. Αυτό είναι το αντιστασιακό της ψευδώνυμο, το κανονικό της είναι Αλίκη Βουγιουκλάκη.
5.Τα θέατρα και τα καμπαρέ ανέβαζαν λαμπερές παραστάσεις σε σύγχρονα για τα σημερινά στάνταρ θέατρα. Με τραγούδια αντιστασιακού περιεχομένου όπως το «Έτσι μ’ αρέσει ν’ αγαπώ και ν’ αγαπιέμαι, να ‘μαι η σκλάβα, η κυρά, τ’ αφεντικό» όπως τραγουδάει η Αλίκη πάλι στην «Κατάσκοπο Νέλη»...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου