26.10.14

Η καψούρα της ελληνικής επαρχίας...



Μετά τη Μαλακάσα ένας-ένας οι ραδιοφωνικοί σταθμοί χάνονται. Από τη Θήβα, ξεκινάς ένα συνεχόμενο ζάπιγκ, προσπαθώντας να βρεις κάτι που θα σου κρατάει παρέα. Πολύ γρήγορα το ξεχνάς...
και βάζεις cd.
Οι μισοί σταθμοί στα ερτζιανά της περιφέρειας έχουν παραδοθεί σε επίδοξους «ρεπόρτερς» που προσπαθούν, ανεπιτυχώς, να μοιάσουν στους  Αθηναίους (ο επιτονισμός, η σοβαροφάνεια, η τυποποίηση στις ερωτήσεις) και οι άλλοι μισοί παίζουν καψουροτράγουδα. Και παρόλο που έχω επαφή με τη σύγχρονη «πολιτιστική» παραγωγή του κέντρου, τέτοιον βομβαρδισμό καψούρας, τον υφίσταμαι μόνο εκτός Αθηνών.
Αναρωτιέται κανείς για τη δυνατότητα που δίνεται σε ανθρώπους που δεν θέλουν να μερακλώσουν πρωινιάτικα μέσα από τα μίντια της επαρχίας. Θα σου πει κάποιος ότι έστω ένας σταθμός του γούστου σου θα υπάρχει σε κάθε πόλη. Άντε και τον βρήκες. Οι υπόλοιποι τι παίζουν; Από την άλλη, πόσο δημοκρατικό είναι να επενδύουν οι παραγωγοί σε εκπομπές που αποσκοπούν μόνο στη φθηνή διαφήμιση. Πόσο δίκαιο πολιτισμικά είναι να ορίζεται ως μουσική νόρμα, ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής και να αποκλείονται από τις μπάντες των FM τα υπόλοιπα;

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Ανδρέα Ζαμπούκα, ΕΔΩ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: