16.9.14

Αγωνία ή αγώνες;...

 Ότι η Ελλάδα έχει χέρια για να τα βάλει μπροστά να δουλέψουν. Ότι έχει μυαλό για να σκεφθεί τί πρέπει να κάνει και ότι έχει μάτια για να δει τί της συμβαίνει. Ότι έχει στόμα για να μιλήσει στον κόσμο. Κάπως έτσι ένιωσα ακούγοντας την ομιλία του κ. Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, καθώς και τις απαντήσεις του στους δημοσιογράφους.

Είδα πάλι την πατρίδα μας ως ...
πρόσωπο. Πρόσωπο που πάσχει, αλλά και πρόσωπο που μπορεί να ελπίσει. Να προσπαθήσει και να τα καταφέρει. Η ομιλία του κ. Τσίπρα δεν περιείχε μεγάλες κουβέντες, αλλά απηχούσε αυτά που λέμε μεταξύ μας, για το παιδί που δεν βρίσκει δουλειά, το δάνειο που μας πλακώνει, το μαγαζί που – έτσι όπως πάει – θα κλείσει, η ομιλία του ήταν οι κουβέντες μας. Όσο για

τις λύσεις, δεν υποσχέθηκε ότι θα κάνει ο,τιδήποτε δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς. Ο κ. Τσίπρας απευθύνθηκε στον λαό και του ζήτησε συμμετοχή στην ευθύνη των λύσεων που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν ο λαός τις εγκρίνει. Αν αυτό συμβεί θα είναι η αρχή μιας άλλης και νέας διαδικασίας και, αν τηρηθεί, πρωτόγνωρης.

Το τί θα συμβεί, σ’ αυτήν τη συγκυρία, στην Ελλάδα, θα έχει βαρύνουσα σημασία για όλη την Ευρώπη. Αν ο ελληνικός λαός καταφέρει να χειραφετηθεί απ’ την κυρίαρχη ρητορική του νεοφιλελευθερισμού (από την προπαγάνδα και την ιδεολογική τρομοκρατία) και αν – ακόμα περισσότερο – καταφέρει να ανακόψει τη φρενήρη επέλαση των τυραννίδων, πόσω μάλιστα να την ανατρέψει, τότε η ιστορία θα αλλάξει κεφάλαιο. Και κατά τούτο η ομιλία ΣΥΡΙΖΑ ήταν ευρωπαϊστικη. Διότι η Ευρώπη σήμερα κινδυνεύει απ’ τις δυνάμεις που την επικαλούνται. Ο νεοφιλελευθερισμός και η αφομοιωμένη σοσιαλδημοκρατία, είναι που κατασκευάζουν μια φεουδαλική Ευρώπη των Εταιρειών κατά των λαών, των περιφερειών κατά των εθνικών κρατών, των τυραννίδων κατά των δημοκρατιών. Μια Ευρώπη δεξιών – ακροδεξιών κυβερνήσεων με την αρωγή χρήσιμων φασιστικών κινημάτων. Μια τανάλια, όπου ο φασισμός των σαλονιών (των αγορών, αν προτιμάτε) και ο φασισμός των πεζοδρομίων (θα) βάζουν στη μέση τους λαούς και θα συνθλίβουν τις λαϊκές τάξεις.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Στάθη, ΕΔΩ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: