Στιχάκια που δεν θα γίνουνε τραγούδι...

 
Αν το "Πρώτο Θέμα" εκδιδόταν στην Αμερική, η φωτογραφία του πτώματος θα γινόταν  πρωτοσέλιδο…
Τι σχέση έχει ένα άδειο γυάλινο βάζο από μουστάρδα με ένα ρατσιστικό έγκλημα, δηλαδή με τη...
δολοφονία του 18χρονου Μάικ Μπράουν στο Φέργκιουσον του Μιζούρι το περασμένο Σάββατο;
Μέσα στο γυάλινο αυτό βάζο, στο σπίτι του Μάικ, υπάρχουν δεκάδες μικρά χαρτάκια όπου ο έφηβος έγραφε στιχάκια, σκέψεις, ιδέες, προσχέδια για τραγούδια.  Όπως εκατομμύρια άλλοι έφηβοι ίδιας  καταγωγής και κοινωνικής θέσης είχε το όνειρο να βαδίσει στα χνάρια του Dr. Dre και των Public Enemy και γίνει ράπερ.  Σ’ αυτό το γυάλινο βάζο ήταν στριμωγμένα, ανακατεμένα και αταξινόμητα, τα όνειρα ενός παιδιού που δολοφονήθηκε από αστυνομικούς και το πτώμα του είχε μείνει επί ώρες σωριασμένο στην άσφαλτο, στον τόπο του εγκλήματος.
Ενώ όλα τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ ασχολήθηκαν, με τον δικό τους τρόπο των “ίσων αποστάσεων”, με τη δολοφονία, μόνο σε ένα μικρό blog το riverfronttimes επιτράπηκε να μπει στο σπίτι του νεκρού. Η δημοσιογράφος Jessica Lussenhop μίλησε με τους συγγενείς του παιδιού κι έγραψε για τον άνθρωπο και όχι μόνο για το γεγονός της δολοφονίας του.
Ο Μάικ, λοιπόν, ήταν ένα πολύ ντροπαλό, μεγαλόσωμο, πανύψηλο παιδί (πάνω από 1,90). Ένας «αγαθός γίγαντας», όπως τον χαρακτήρισαν. Ένα φτωχό παιδί σε μια φτωχή μαύρη πόλη (το 22% του πληθυσμού ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας), το οποίο όμως κατάφερε να τελειώσει το λύκειο και ήταν περήφανο γι’ αυτό.  Ένα παιδί που περνούσε τα περισσότερα βράδια του παίζοντας Playstation 3 στο σπίτι της μητέρας του
Στο σπίτι του δεσπόζει σε κορνίζα το απολυτήριό του. Αν ζούσε, αυτή την εβδομάδα θα άρχιζε τα μαθήματα στο τοπικό κολέγιο όπου είχε γίνει δεκτός για να σπουδάσει ηχολήπτης. Ως τότε ο Μάικ ήταν τυχερός, αφού ξέφυγε από την κόλαση των ναρκωτικών, των συμμοριών, της αγραμματοσύνης. Τυχερός μέχρι το μοιραίο απόγευμα του περασμένου Σαββάτου.
«Σας παρακαλούμε, μη δημοσιεύετε τη φωτογραφία του νεκρού παιδιού μας», παρακάλεσαν οι γονείς τους δημοσιογράφους. Είμαστε σίγουροι πως αν το Πρώτο Θέμα του Θέμου Αναστασιάδη εκδιδόταν στην Αμερική, η φωτογραφία του πτώματος θα γινόταν πρωτοσέλιδο… όπως συνέβη με τη δολοφονία ενός άλλου μουσικού. Όμως στο μπλογκ riverfronttimes αναρτήθηκαν φωτογραφίες με το βάζο με τα στιχάκια του Μπράουν, του ίδιου σε ηλικία 16 χρονών μαζί με το μικρό αδελφάκι του, του κορνιζαρισμένου απολυτηρίου του λυκείου. Επίσης και φωτογραφίες με το μνημείο από γούνινα αρκουδάκια που στήθηκε στον τόπο όπου ξεψύχησε ο Μπράουν.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...