2.8.14

Περί ελπίδας και απελπισίας στη Μέση Ανατολή...

Grossman
Είναι εξωφρενικό να σκέφτεται κανείς ότι η τεράστια στρατιωτική δύναμη που έχει συγκεντρώσει το Ισραήλ δεν του δίνει το θάρρος να ξεπεράσει τους φόβους και την υπαρξιακή απελπισία του και να κάνει ένα αποφασιστικό βήμα που...
θα φέρει την ειρήνη.
Κοιτάξτε μας: η ισχυρότερη χώρα στην περιοχή, μια περιφερειακή υπερδύναμη που απολαμβάνει τη στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών σε μια σχεδόν αδιανόητη κλίμακα, μαζί με τη συμπάθεια και τη δέσμευση της Γερμανίας, της Αγγλίας και της Γαλλίας -κι όμως ακόμα, βαθιά μέσα της, βλέπει τον εαυτό της σαν ένα αβοήθητο θύμα.

Για χρόνια, μας πέταγαν πέρα-δώθε από τον ένα στον άλλο. Σήμερα, οι περισσότεροι Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι μοιάζουν να είναι σε μια ζοφερή, επίπεδη διανοητική κατάσταση, χωρίς ορίζοντα, σε κωματώδη κατάσταση, σε ένα αυτο-προκαλούμενο μούδιασμα.

Η Δεξιά έχει νικήσει το Ισραήλ συνθλίβοντας αυτό που θα μπορούσε κάποτε να χαρακτηριστεί ως το «ισραηλινό πνεύμα»: εκείνη τη σπίθα, τη δυνατότητα της αναγέννησης, εκείνο το πνεύμα τού «παρ’ όλα αυτά» και το θάρρος. Και την ελπίδα.

"Eφημερίδα των Συντακτών"

Δεν υπάρχουν σχόλια: