Χαρούλα έλα μαζί μας ...

...η Νίκη είναι δίκη μας {Ήμασταν εκεί } ...
Η φωνή τους Αντάρα. Ο παλμός της καρδιάς τους ακουγόταν σαν τύμπανο σε συμφωνική ορχήστρα. Δεν ήταν μόνο 595 οι καθαρίστριες που περικύκλωσαν τον Σύνταγμα χθες το βράδυ, ήταν φωνές απ όλα τα επαγγέλματα.

Ήταν...
παιδιά φοιτητές απολυμένοι από άλλους κλάδους, ήταν όλοι αυτοί που βράζει το αίμα τους και έχουν απηυδήσει με όλη αυτή την κατρακύλα που υφίσταται ο τόπος μας. Για τους υπόλοιπους που αναπαύονται δεν θα μιλήσω εγώ αλλά η ιστορία εύχομαι να μην μας πάρει όλους η μπάλα.

Χθες από νωρίς το Σύνταγμα άρχισε να γεμίζει κόσμο. Συνθήματα πανό. Ήταν μια «γιορτή» διαμαρτυρίας. Όχι μόνο για τις απολυμένες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών αλλά για όλους όσους βρέθηκαν στον δρόμο εν μια νυκτί αλλά και για τους απολυμένους των ιδιωτικών επαγγελμάτων -  και για τις καθαρίστριες του Mega κύριε Γεωργιάδη, το κυριότερο  για τους απολυμένους όλης της Ελλάδας.

Κοντά στον Αγώνα τους το ραδιόφωνο του κόκκινο105,5 FM αλλά και η πιο μεγάλη εν ζωή Ελληνίδα τραγουδίστρια Χάρις Αλεξίου. Φόρεσε το κόκκινο γάντι και βγήκε στην σκηνή μαζί με τις  καθαρίστριες και τραγούδησε «Τίποτα δεν παει χαμένο».  Αυτό ο αντιστασιακός παλμός δάκρυσε πολλά μάτια. Τα είδα.

Αυτές οι φωνές που εδώ και 10 μήνες έχουν μαραγκιάσει από τα χτυπήματα της πολιτείας, άρχισαν να πάλλονται ξανά.

Ο παππούς μου λέει, σαν βγεις στον πόλεμο μην κοιτάξεις αν θα νικήσεις ή αν θα νικηθείς.. ΠΟΛΕΜΑ. Αυτό κάνουν και αυτές. Ο εχθρός σκληρός… δεν ξέρει από εκεχειρίες.. αλλά αυτές εκεί….επιμένουν

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...