Έξοδος Κινδύνου...

Η αλήθεια είναι ότι δεν τα πολυκαταλαβαίνω αυτά τα χρηματο-οικονομικά. Δεν είμαι ποτέ σίγουρη τι ακριβώς σημαίνει spreads και δημοσιονομική σταθερότητα και "βγαίνουμε στις αγορές". Τα αντιλαμβάνομαι ως ένα...
μεγάλο και περίεργο «παιχνίδι» με διάφορα κρυμμένα μυστικά όπου κάποιοι δανείζουν αγοράζοντας ομόλογα και κάποιοι – εμείς στην προκείμενη περίπτωση – αυξάνουμε το χρέος που έχουμε φορτωθεί. Απλά τώρα έχουμε ΚΑΙ άλλο δάνειο με υψηλό επιτόκιο από το ομόλογο που εκδώσαμε ενώ η Ελλάδα, που μόνο σε ρυθμούς αληθινής ανάπτυξης δεν βρίσκεται, θα πληρώσει ίσως ακριβά αυτή την προεκλογική επικοινωνιακή σπουδή της θριαμβευτικής εξόδου στις αγορές. Και μαζί με την Ελλάδα, φυσικά, θα την πληρώσουμε όλοι μας.


Και είναι τόσο μεγάλη η θριαμβολογία, τόσο πολλές οι χαιρετούρες, τα χαμόγελα και ο αλληλοθαυμασμός των κυβερνητικών εταίρων αλλά και των ευρωπαίων δανειστών και επιτρόπων μας, που αν κανείς τολμήσει να αμφισβητήσει ή να διερωτηθεί για το πως είναι δυνατόν να συμβαδίζει αυτή η τρομερή χαρά με την γενική κατάσταση που βιώνουμε καθημερινά, αμεσα χαρακτηρίζεται ως κακόβουλος, μίζερος και περίπου ως προδότης που επιβουλεύεται την προκοπή της πατρίδας.

Αναρωτιέμαι, παρακολουθώντας όλα όσα διαμειβονται σήμερα, μήπως υπάρχει κάποιο πρόβλημα αντίληψης σε όσους στεκόμαστε σκεπτικοί σχετικά με το χαρμόσυνο γεγονός της επιτυχημένης εξόδου στις αγορές. Μήπως δηλαδή πάσχουμε από κάποια ομαδική δυσλειτουργία της αποτύπωσης του εξωτερικού ερεθίσματος στα αισθητήρια συστήματα και ενώ αντιλαμβανόμαστε μια κατάσταση ως κάπως τραγική ειναι στην πραγματικότητα κάπως θαυμαστή. Γιατι στην δική μου αντίληψη δεν είμαστε και για ιδιαίτερους πανηγυρισμούς. Τα πράγματα δεν μου φαίνονται τόσο ρόδινα ούτε τόσο καλές οι προοπτικές. Αντίθετα φοβάμαι ότι ελοχεύουν διάφοροι κίνδυνοι πίσω από αυτές τις βεβιασμένες κινήσεις και ότι σύντομα η σημερινή μέρα και οι σημερινές εξαγγελίες θα έχουν την ίδια τυχη με το «λεφτά υπάρχουν» και τόσες άλλες σαν αυτήν που έχουμε κατά καιρούς υποστεί.

Την ώρα μάλιστα που ήδη ένιωθα ότι ίσως να τρελλάινομαι με αυτά που άκουγα διάβασα και τις δηλώσεις του αρχηγού του πρώην ΠΑΣΟΚ (που νομίζει ότι είναι και νυν) και επιβεβαιώθηκα ότι βιώνω τον πιο απίστευτο σουρρεαλισμό. Ο κ. Βενιζέλος δήλωσε με την γνωστή του αλαζονεία και με ξέχειλη περηφάνεια - αδειάζοντας ολίγον τον κβερνητικό εταίρο του - τα εξής: «εάν ένα κόμμα δικαιούται να λέει ότι κάτι κατάφερε, αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ που μόνο, για μεγάλο διάστημα, χάραξε αυτό τον δρόμο, οι Κ.Ο. είναι αυτές που έχουν τραβήξει το κάρο και το δυσανάλογο μεγάλο βάρος, το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που κατάφερε το 95% της δημοσιονομικής προσαρμογής, ήδη πριν τις εκλογές του 2012». Τα λόγια είναι περιττά. Εκείνη την ώρα ένιωσα ότι ή κάποιοι παίζουν πολύ επικίνδυνα προεκλογικά και επικοινωνιακά παιχνίδια ή εγώ χρειάζομαι ψυχίατρο ώστε να διώξω τις αρνητικές σκέψεις και να μπορέσω να χαρώ με όλα αυτά τα καλά που συμβαίνουν γύρω μου. Θα χρειαστεί βέβαια και ένας ολόκληρος λαός ψυχίατρο να του διορθώσει την αρνητικότητα και τη μιζέρια. Παρακολουθεί τα τεκταινόμενα και τις πανηγυρικές εξαγγελίες και συγκρίνοντας τα με την πραγματικότητα που ζει αναρωτιέται ίσως - όπως κι εγώ - «προς τι τόση χαρά» τραβώντας πάνω του την μήνιν των κυβερνητικών αλλά και των ευρωπαίων εταίρων.

Έρχεται μάλιστα και η κ. Μέρκελ για να επιβεβαιώσει τον θρίαμβο και να στέψει με δάφνες τους πρωταθλητές. Όσοι από εμάς δεν βγούμε με ελληνογερμανικές σημαιούλες να ζητωκραυγάσουμε στο πέρασμα της γερμανίδας καγγελαρίου ή όσοι από εμας εκφράσουμε αμφιβολίες σχετικά με τις εξαγγελθείσες εξόδους στις αγορές και το τέλος των μνημονίων ενώ είμαστε στην ουσία χρεωκοπημένοι, θα σταλλούμε στο πυρ το εξώτερον γιατί επιβουλευόμαστε την χώρα μας και θέλουμε το κακό της, είμαστε λαϊκιστές, κακοπροαίρετοι, ανθέλληνες και προδότες.

Αφου αφήνουμε την κυβέρνηση Σαμαρά και Βενιζέλου να παίζουν τα παιχνίδια τους ανενόχλητοι ίσως και νάμαστε τελικα...
tvxs.gr