Ενώ οι... ειδικοί διαφωνούν αν η βουλευτής (πλέον) της ΔΗΜΑΡ και ιστορικός, Μαρία Ρεπούση, εκφράζει απλώς προσωπικές απόψεις ή...
προκαλεί για να μένει στην επικαιρότητα, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως δεν αντιλαμβάνεται ότι στην πολιτική «ό,τι πεις, θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου»...
Υπάρχει τρόπος να πάψει αυτή η γυναίκα να αφιονίζει τα πλήθη; Ναι, αν δεν ξαναμιλήσει ποτέ ή αν στην επόμενη τηλεοπτική της εμφάνιση φορέσει ένα μεγάλο χρυσό σταυρό -οποιοδήποτε άλλο μέταλλο θα θεωρηθεί ότι το φόρεσε επίτηδες- και ταπεινά ζητήσει συγγνώμη για όσα έχει πει μέχρι τώρα...
Ισως είναι η μόνη γυναίκα του ελληνικού Κοινοβουλίου που έχει καταφέρει να συσπειρώσει εναντίον της τόσες φωνές από εκ διαμέτρου αντίθετους πολιτικούς χώρους. Θυμίζει και λίγο η περίπτωσή της αμερικανικό κινηματογράφο, με τον αστυνομικό να περνά τις χειροπέδες μουρμουρίζοντας: «Ο,τι πεις, θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου»! Αυτό δεν σημαίνει πως η ιστορικός και βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Μαρία Ρεπούση έχει επιλέξει το ρόλο του θύματος ή το ρόλο του θύτη που της προσδίδουν...
Υπό διωγμόν...
Πώς εξηγεί η ίδια τις τόσες πολλές επιθέσεις εναντίον της; «Νομίζω ότι δύο είναι οι καθοριστικοί λόγοι. Ο πρώτος είναι η έλλειψη ανοχής και σεβασμού στη διαφορετική άποψη και η χαμηλή ποιότητα του πολιτικού διαλόγου. Εχει να κάνει με θέματα πολιτικής κουλτούρας. Ο δεύτερος είναι ότι κι αυτά τα στενά όρια δεν ισχύουν για τις γυναίκες πολιτικούς. Η μία έχει πατέρα τον..., η άλλη έχει παπαγάλο στην μπλούζα της, η τρίτη έχει υστερία κι εγώ έχω αιρετικές απόψεις», δηλώνει η Μ. Ρεπούση στην «Κ.Ε.».
Είναι τέτοια η μαγνητική παραζάλη που προκαλεί, ώστε ό,τι πει είναι προδιαγεγραμμένο να προκαλέσει θυμό λόγω προτέρας... βαρηκοΐας. Προ καιρού ο βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων Γιώργος Νταβρής, αφού της έσουρε τα εξ αμάξης σε τηλεοπτική εκπομπή με κατακλείδα τη δήλωση: «Ο τελευταίος τεμπέλης Ελληνας δεν έχει κάνει τέτοια ζημιά στην ψυχή του ελληνικού έθνους που έχει κάνει η κυρία Ρεπούση», απαίτησε να του μιλά με σεβασμό!
Το τελευταίο «θερμό επεισόδιο» προέκυψε με αφορμή επιστολή της, που την ήθελαν να προωθήθηκε από την ίδια στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ. Στο κείμενο υποστήριζε πως δεν πρέπει να συμπεριληφθεί στο νομοσχέδιο η ποινικοποίηση της άρνησης της Γενοκτονίας των Ποντίων και των Ελλήνων Μικρασιατών. Πληροφορίες θέλουν το επίμαχο email να εστάλη από τη Μ. Ρεπούση, ένα μήνα πριν, σε τέσσερις καθηγητές Ιστορίας και όχι στον ΣΥΡΙΖΑ (το έχει διαψεύσει η ίδια και ο ΣΥΡΙΖΑ). Πλέον, ερευνάται ποιος από τους παραλήπτες το άφησε να διαρρεύσει, αλλά μικρή σημασία έχει. Οι απόψεις της Μ. Ρεπούση είναι γνωστές. Σε κατοπινές δηλώσεις της πάντως εξήγησε: «Η δημοκρατία πρέπει να προστατεύει την ελεύθερη άποψη, την αντίθετη γνώμη». Για κάποιους αυτό είναι και το αυτονόητο...
Εμμονή ή τέχνασμα;
Το ερώτημα, βέβαια, είναι: Η «παραμονή» της σε ένα ιστορικό θέμα που ξεκίνησε με την αναφορά της περί «συνωστισμού» των Ελλήνων στη Σμύρνη στο βιβλίο Ιστορίας της Στ' Τάξης του Δημοτικού το 2006 και τροφοδοτήθηκε με μια σειρά παρεμφερών θεμάτων, είναι εμμονή ή ένα επικοινωνιακό τρικ για να βρίσκεται η ίδια στην επικαιρότητα; Εδώ η απάντηση είναι περίπλοκη.
Οπως και να 'χει, η ιστορία με το email προκάλεσε ακόμη ένα «συνωστισμό» διαμαρτυρομένων στο FIR της. Οπως τότε που τάχθηκε υπέρ της διακοπής του υποχρεωτικού εκκλησιασμού στα σχολεία, για να προκαλέσει την απορία του Αρχιεπίσκοπου Ιερώνυμου: «Ποια είσαι εσύ, κυρά μου...», ή όταν υποστήριξε πως αναπαραστάσεις ιστορικών γεγονότων όπως η Εξοδος του Μεσολογγίου «αναπαράγουν την εθνικιστική έξαρση», προκαλώντας την αντίδραση του δημάρχου Μεσολογγίου: «Μαζέψτε την!». Με κορυφαία, βέβαια, στιγμή της το «συνωστισμό» των Ελλήνων στη Σμύρνη, για το οποίο έχει ακούσει διά στόματος Λ. Λαζόπουλου και το: «Αϊ χάσου, συνωστισμένη».
Κρύο αίμα
Την εκνευρίζουν αυτές οι αντιδράσεις; Οχι. Την πρώτη κρυάδα για το τι σημαίνει πολιτική, την πήρε στις περασμένες εκλογές, όταν κατάλαβε πόσο υποχρεωμένη είναι να εκτίθεται σε κοινό με διαφορετικές απόψεις. Μέχρι τότε το κοινό της περιοριζόταν στις θετικές γνώμες ενός στενού πανεπιστημιακού κύκλου. Ομως, η πολιτική διαφέρει από τη διδασκαλία Ιστορίας, όπως της υπενθυμίζει και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης.
Η ισορροπημένη συμπεριφορά της στην τηλεόραση δεν διαφέρει στις κομματικές συνεδριάσεις, αλλά ούτε και απ' αυτήν με την οποία αντιμετωπίζει τους συνεργάτες της. Δεν μιλάμε, βέβαια, για έναν καλόβολο άνθρωπο με περίσσεια κατανόησης. Δουλεύει πολλές ώρες και το ίδιο απαιτεί και από τους συνεργάτες της. Στοχοπροσηλωμένη σ' αυτό που κάθε φορά κάνει, λέγεται ότι ζητεί από τους ανθρώπους που δουλεύουν μαζί της να «πιάνουν στον αέρα» ακόμη και όσα εννοεί μ' ένα της βλέμμα.
Πλούσιο βιογραφικό
Στην πολιτική σκηνή «δεν κατέβηκε από τον ουρανό». Είναι μια γυναίκα με έντονη δράση από τα νεανικά της χρόνια. Στην αρχή στον «Ρήγα Φεραίο», μετά στο ΚΚΕ Εσωτερικού. Στη διάσπαση του '86 προτίμησε το «Κ», μαζί με τον Γιάννη Μπανιά. Αργότερα στελέχωσε τον Ομιλο Πολιτικού Προβληματισμού του Μιχ. Παπαγιαννάκη και τη δημοτική κίνηση «Λιμάνι της αγωνίας» τού (σημερινού βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ) Θ. Δρίτσα, στον Πειραιά. Οι επικριτές της τής αποδίδουν προσέγγιση με τους εκσυγχρονιστές του Σημίτη, «εξ ου και το βιβλίο της Στ' Δημοτικού».
Σήμερα είναι βουλευτής της ΔΗΜΑΡ. Μαθήτευσε στην Ελληνογαλλική Σχολή Jeanne D' Arc και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ακολουθεί η Σορβόνη και το διδακτορικό στην Ιστορία. Εχει εργαστεί στη Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και είναι καθηγήτρια Ιστορίας και Ιστορικής Εκπαίδευσης στην Παιδαγωγική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Οπως και να 'χει, η Μ. Ρεπούση είναι ένα εκρηκτικά ενδιαφέρον πολιτικό πρόσωπο, διαφωνεί ή συμφωνεί κάποιος μαζί της. Ας μην ξεχνάμε, όμως, πως το να συμφωνούμε όλοι με κάτι είναι όχι μόνο δύσκολο, αλλά εξίσου κι επικίνδυνο...
enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου