16.6.13

Δύο... μαχαλάδες που τους χωρίζει η Ταξίμ...

Η πλατεία Ταξίμ έγινε το σύμβολο της διαμαρτυρίας στην Τουρκία, καθώς εκεί χτυπάει η καρδιά των διαδηλωτών, ωστόσο, δύο συνοικίες της...


Πόλης κρατούν επίσης πρωταγωνιστικό ρόλο στα όσα διαδραματίζονται τις 12 τελευταίες ημέρες: η φτωχογειτονιά Κασίμπασα, εκεί όπου μεγάλωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και που θεωρείται προπύργιό του και η Μπεσίκτας, στην ευρωπαϊκή πλευρά της Κωνσταντινούπολης, δίπλα στον Βόσπορο, άλλοτε γειτονιά ψαράδων, οδηγών ταξί και φοιτητών που τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε ένα μικρό... Μανχάταν.

ΜΠΕΣΙΚΤΑΣ
Μανχάταν των κεμαλιστών
Η φυσιογνωμία του Διπλοκιόνιου (η αρχαία ονομασία της) άρχιζε να αλλάζει προς το... trendy όταν άνοιξαν εκεί κομψά καφέ στα δυτικά πρότυπα, μπουτίκ των γνωστότερων οίκων μόδας, πολυτελή ξενοδοχεία και παλιά κτίρια μετατράπηκαν σε συγκροτήματα πανάκριβων διαμερισμάτων όπου εγκαταστάθηκαν γιάπις, διανοούμενοι και δημοσιογράφοι.
Επίκεντρο αυτής της μεταμόρφωσης, το σύμπλεγμα κατοικιών Akaretler Row Houses, που χτίστηκε το 19ο αιώνα απ' ένα σουλτάνο για να στεγαστούν οι εργάτες του. Επίσης, η γειτονιά υπήρξε τόπος κατοικίας πολλών επωνύμων, οι κάτοικοι όμως συμφωνούν ότι η πιο σημαντική κάτοικος της Μπεσίκτας ήταν η Ζουμπεϊντέ Χανούμ, η μητέρα του Κεμάλ Ατατούρκ, που ζούσε σ' ένα διαμέρισμα σχεδόν κολλητά με τα τότε γραφεία της ομάδας Μπεσίκτας. Ισως αυτή η γειτνίαση να έκανε και τον Κεμάλ φανατικό οπαδό της ομάδας η οποία ιδρύθηκε το 1903, όταν ακόμα στην οθωμανική Τουρκία απαγορευόταν η σύσταση και η δράση αθλητικών σωματείων.

Οι οπαδοί
Οι αλλαγές αυτές, ωστόσο, άφησαν αναλλοίωτο ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά της συνοικίας: το ανήσυχο (και φιλευρωπαϊκό) πνεύμα των κατοίκων της, ανησυχία που μετέτρεψε την Μπεσίκτας σε προπύργιο των διαδηλωτών. Χαρακτηριστικό τους, η πολυμορφία: κεμαλιστές, αριστεροί, οικολόγοι, αναρχικοί ή απλώς... ανήσυχοι με την ολοένα και πιο αλαζονική συμπεριφορά του Ερντογάν, που τον κάνει να μοιάζει επικίνδυνα με σουλτάνο.

Αυτήν την πολυμορφία εκφράζουν με τον καλύτερο τρόπο οι οπαδοί της Μπεσίκτας, οι Besiktasli, που είναι από τους πολιτικοποιημένους οπαδούς ποδοσφαιρικής ομάδας της Τουρκίας. Το έμβλημα του μεγαλύτερου συνδέσμου των οργανωμένων οπαδών της, του Carsi, είναι ένα κόκκινο Α, εμπνευσμένο από αυτό του αναρχικού κινήματος.
Και κάθε βράδυ, όλο αυτό το διάστημα των κινητοποιήσεων, 3.000 από το Carsi, έμπαιναν οργανωμένα στην πλατεία Ταξίμ, φωνάζοντας ένα από τα πιο παλιά τους συνθήματα: «Αστυνόμε, πέτα τη μάσκα και το κλομπ κι έλα να μου δείξεις αν είσαι άνδρας». Και στον αγώνα, ξέχασαν τις οπαδικές τους διαμάχες με τους οπαδούς της Γαλατασαράι και της Φενερμπαχτσέ κι ένωσαν τις δυνάμεις τους κατά της αστυνομικής βίας. Απ' αυτήν την αδελφοποίηση πάντως, εξαιρέθηκαν οι οπαδοί της Κασίμπασα που είναι ταυτισμένοι με τον Ερντογάν.

Αγωνίζονται για τα πάντα: την προστασία του περιβάλλοντος, την προάσπιση των ατομικών ελευθεριών. Τάσσονται κατά του ρατσισμού, κατά των περιβαλλοντικών εγκλημάτων και κατά της ανόδου της τιμής των καυσίμων. Εχουν υποστηρίξει τον νομπελίστα συγγραφέα Ορχάν Παμούκ που έχει ταχθεί υπέρ της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων, είναι υπέρ της κοινωνικής δικαιοσύνης και υπερασπίζονται το fair-play στο ποδόσφαιρο. Το Carsi που σημαίνει παζάρι ιδρύθηκε το 1992 κι επικεφαλής του είναι ένας Αρμένης, ο Αλέν Μαρκαριάν, αν και ο ίδιος αρνείται τον τίτλο τονίζοντας πως στον σύνδεσμο δεν υπάρχουν ιεραρχίες.
Μιλώντας στην εφημερίδα «Liberation» τόνισε πως ο σύνδεσμος δέχεται όλες τις πολιτικές και θρησκευτικές απόψεις, εξάλλου, όπως επισημαίνει, η Μπεσίκτας είναι η ομάδα του λαού (οι άλλες δύο μεγάλες ομάδες της Πόλης, η Γαλατσαράι εκπροσωπεί την αριστοκρατία και η Φενερμπαχτσέ την ασιατική Κωνσταντινούπολη), οπότε πρέπει και να εκφράζει όλες τις απόψεις. Για τις διαδηλώσεις δήλωσε πως ο «Κεμάλ έδωσε τη δημοκρατία το 1923 και πρέπει πάση θυσία να αποφύγουμε να γυρίσουμε πίσω». Κι αν δεν ξέρει πως θα τελειώσει η εξέγερση, είναι σίγουρος πως τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο στην Τουρκία.

ΚΑΣΙΜΠΑΣΑ
Το «λημέρι» του Ταγίπ
Την ώρα που δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης και στην πλατεία Ταξίμ υφίστανται τα δακρυγόνα και την αστυνομική βία της κυβέρνησης του Ρετζέτ Ταγίπ Ερντογάν, οι κάτοικοι μιας φτωχογειτονιάς αποθεώνουν τον «μπαμπά» τους. Ετσι αποκαλούν τον Τούρκο πρωθυπουργό οι κάτοικοι της Κασιμπάσα, της γειτονιάς όπου μεγάλωσε ο ίδιος και που αποτελεί πλέον προπύργιό του, όπου οι σημαίες του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) ανεμίζουν ακόμα. Στα καφενεία της γειτονιάς οι άνθρωποι βλέπουν στο πρόσωπο του Ερντογάν έναν δικό τους άνθρωπο, που ξεκίνησε από τα χαμηλά και κατάφερε να ανέλθει στα ανώτατα κλιμάκια της εξουσίας.

Η εν λόγω φτωχογειτονιά, η κατάσταση στην οποία βέβαια έχει βελτιωθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια, είναι τόσο ταυτισμένη με τον πρωθυπουργό, που ακόμα και το γήπεδο της τοπικής ομάδας ποδοσφαίρου έχει το όνομα «Ταγίπ Ερντογάν Στάντιουμ», ενώ οι αγώνες εναντίον της ομάδας του προπυργίου των εξεγερμένων, της Μπεσίκτας, είναι από τα πλέον σκληρά ντέρμπι του τουρκικού πρωταθλήματος.

Ο ίδιος ο Ερντογάν δηλώνει συχνά «άνθρωπος της Κασιμπάσα» αναφερόμενος όχι μόνο στην ταπεινή του καταγωγή αλλά και στο εκρηκτικό ταμπεραμέντο των ανθρώπων εκεί. Οι άνδρες της Κασιμπάσα έχουν το προσωνύμιο των «καουμπόηδων» λόγω του οξύθυμου χαρακτήρα τους, της υπερηφάνειας, της αμεσότητας των λόγων τους και γενικότερα του «μάτσο» κώδικα τιμής τους. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι, όταν ο Ερντογάν πριν από μερικά χρόνια τα «έχωσε» σε σύνοδο κορυφής στο Νταβός στον Ισραηλινό πρόεδρο Σιμόν Πέρες, η τουρκική εφημερίδα «Radikal» είχε κυκλοφορήσει με πρωτοσέλιδο τίτλο «Συμπεριφορά Κασιμπάσα στο Νταβός».

Το προφίλ αυτό είναι ένας από τους παράγοντες που του έχουν εξασφαλίσει τον σεβασμό σχεδόν του 50% του πληθυσμού μιας κατεξοχήν συντηρητικής και ανδροκρατούμενης χώρας και οι αναλυτές εκτιμούν ότι ακόμα και εν μέσω του κύματος αγανάκτησης θα κέρδιζε τις εκλογές. Οι υποστηρικτές του αποτελούνται κυρίως από ισλαμιστές, συντηρητικούς και άτομα χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, τα οποία προέρχονται κυρίως από τα χωριά σε ολόκληρη την τουρκική επικράτεια και τις ισλαμικές γειτονιές της Κωνσταντινούπολης. Από την άλλη πλευρά, τα πλήθη που διαμαρτύρονται για τον αυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης του Ερντογάν δηλώνουν κατά τα δύο τρίτα τους ότι νιώθουν πως δεν τους αντιπροσωπεύει κανένα κόμμα.

«Αυτοκράτορας»
Ποιοι είναι όμως οι λόγοι για τους οποίους αποθεώνουν τον Ερντογάν οι κάτοικοι της Κασιμπάσα και των υπόλοιπων φτωχογειτονιών και χωριών της τουρκικής επικράτειας; «Είναι ένας σπουδαίος άντρας, είναι ο αυτοκράτοράς μας. Εργάζεται μέρα και νύχτα για τη χώρα του. Τι άλλο περιμένουν από αυτόν;», δήλωσε στο Associated Press ο 52χρονος Ραμαζάν Ουσούρ, υπάλληλος σε πλυντήριο αυτοκινήτων, ο οποίος νιώθει ευγνώμων που χάρη στον Ερντογάν ζει «άνετα», παρά τον βασικό μισθό του.
«Παλιά έπρεπε να περιμένεις 15 ημέρες για να δεις έναν γιατρό, τώρα μπορείς να πας και να εξυπηρετηθείς από οποιονδήποτε γιατρό», εξήγησε ο 31χρονος μάγειρας εστιατορίου κεμπάπ. Ο 27χρονος μηχανικός αυτοκινήτων Γιασίν Μπαγκσί εξομολογήθηκε στο πρακτορείο ότι η οικογένειά του «υπέφερε» οικονομικά με τις προηγούμενες κυβερνήσεις. «Η κυβέρνηση του Ερντογάν έλυσε τα περισσότερα προβλήματα. Υπάρχουν ακόμα μερικά άλυτα, αλλά κανείς άλλος δεν μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα τόσο καλά όσο ο Ερντογάν», σχολίασε...

Πηγή Εθνος

Δεν υπάρχουν σχόλια: