Απευθυνόμενη στον Τύπο και ειδικά στους τηλεκριτικούς - ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή ο συγκεκριμένος όρος θα αντικατασταθεί από τον σωστό, που είναι δημοσιογράφος - η Ελένη Μενεγάκη ζήτησε επιείκεια και κατανόηση για...
τις εκπομπές και τα πρόσωπα. Η κυρία Μενεγάκη μάλιστα θεώρησε ότι σε καιρούς χαλεπούς σαν αυτούς που διανύουμε θα πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα με άλλο μάτι, να κάνουμε τα στραβά μάτια δηλαδή. Εν πάση περιπτώσει, ακόμη κι αν η παρουσιάστρια έχει δίκιο, θα πρέπει να λάβει υπόψη της κι εκείνη από την πλευρά της ότι σε συνθήκες δύσκολες, όπου οι θέσεις εργασίας συρρικνώνονται, καλό θα ήταν και οι εναπομείναντες να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και να μην επαναπαύονται στη φόρα των προηγούμενων ετών και να ζητούν ασυλία.
Για να γίνω πιο κατανοητή θα σταθώ σε ένα παράδειγμα. Στην εκπομπή της περασμένης Τετάρτης η Ελένη Μενεγάκη είχε καλεσμένη τη Λυδία Γιαννακοπούλου με αφορμή την κυκλοφορία της αυτοβιογραφίας της στην οποία καταγράφονταν τα περιστατικά βίας και κακοποίησης που υπέστη η συγγραφέας από τη μητέρα της σε παιδική ηλικία. Η παρουσιάστρια χειρίστηκε το συγκεκριμένο θέμα εξαιρετικά. Με συναίσθημα, με ευαισθησία και διακριτικότητα. Ως μητέρα έθεσε ερωτήματα που αφορούσαν τα κίνητρα, ως κόρη τα συναισθήματα που δημιουργούνται από μια τέτοια κατάσταση και ως γυναίκα σεβάστηκε την καλεσμένη της αποφεύγοντας να κάνει το θέμα ριάλιτι. Στη συνέχεια ο συνεργάτης της εκπομπής της Τάσος Τεργιάκης παρουσίασε ένα βιβλίο σχετικά με τη ζωή και τη δράση των Αμαζόνων του Καντάφι. Εδωσε την πληροφορία, αφηγήθηκε την ιστορία και στάθηκε επεξηγηματικά όπου αυτό χρειαζόταν. Τα παραπάνω θέματα ήταν κάτι παραπάνω από καλά. Οχι μόνο λόγω περιεχομένου αλλά και λόγω παρουσίασης.
Τι σημαίνει αυτό; Η Ελένη Μενεγάκη μπορεί να διαφοροποιηθεί από το παρελθόν της θεματολογίας-σαχλαμάρας. Ωρίμασε και μαζί της και η τηλεοπτική εικόνα της. Οταν αυτά τα δύο συμβαδίζουν, τότε και το μάτι του κοινού και η πένα του κριτικού γιατί να μην το επιβραβεύσουν;
Αφροδίτη Γραμμέλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου